_-_1887.jpg)
Συμπληρώνω σήμερα το προηγούμενο μήνυμά μου "ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ της Γης" με τις Ελληνικές. Είναι λίγες και ελάχιστα γνωστές!
Είναι βέβαια πολύ Αρχαίες αλλά όχι πολύ εντυπωσιακές στην εμφάνισή τους και ίσως γι' αυτό περιέπεσαν στην αφάνεια....
Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν Πυραμίδες. Το ερώτημα είναι γιατί οι αρχαίοι Έλληνες κατασκεύασαν μικρές, όπως θα δούμε παρακάτω, Πυραμίδες.
Η απάντηση είναι απλή. Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν υπέρ του μέτρου στην τέχνη και απεχθάνονταν την χλιδή και την υπερβολή στο μέγεθος των αρχιτεκτονικών έργων των ανατολίτικων λαών – όπως των Αιγυπτίων και των Βαβυλωνίων.
Επίσης, όπως δείχνουν όλα τα στοιχεία, οι πυραμίδες στην Ελλάδα μάλλον ήταν τύμβοι, χωρίς να αποκλείονται οι θεωρίες ότι ήταν βωμοί ή αστρονομικά παρατηρητήρια ή μικρά φρούρια / οχυρά ή "φρυκτωρίες" (κέντρα μετάδοσης σημάτων / μηνυμάτων με φωτιές).
Αλλά αν οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τις πυραμίδες ως Τύμβους σημαντικών προσώπων, τότε θα ανέγραφαν τα ονόματά τους ή θα έδιναν στοιχεία για τα πρόσωπα αυτά. Επίσης, θα ανευρίσκονταν πολλές δεκάδες πυραμίδες στην Ελλάδα.
Εκτός και αν πράγματι υπήρχαν δεκάδες πυραμίδες, αλλά κατεστράφησαν από τους ξένους κατακτητές ή γκρεμίστηκαν και τα συντρίμμιά τους έχουν καλυφθεί από χώμα και βλάστηση. Έτσι, δεδομένου ότι ήταν μικρές, είναι δύσκολο να εντοπιστούν τα καταχωνιασμένα ερείπιά τους.
1. Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
Είναι ένα Μνημείο στην περιοχή του Άργους, κτισμένο πάνω στην οδική αρτηρία που ένωνε το Άργος με την Τεγέα. Η ονομασία του προέρχεται βεβαίως από τη χαρακτηριστική πυραμιδοειδή μορφή. Η χρονολόγηση του κτίσματος είναι αντικείμενο διαφωνιών, με την αρχική και πιο διαδεδομένη εκτίμηση να την τοποθετεί στον 4ο π. Χ. αιώνα. Για την πιθανή χρήση του έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες, π.χ. ότι χρησίμευε ως Τύμβος, Οχυρό ή Φρυκτωρία ή Παρατηρητήριο των άστρων...
Ο Παυσανίας (2ος αι. μ.Χ.) στο έργο του "Ελλάδος Περιήγησις" στο δεύτερο βιβλίο, Κορινθιακά (XXV, 7), αναφέρεται σε πυραμιδοειδές οικοδόμημα, χωρίς να είναι σαφές, αν αυτό πρόκειται για την Πυραμίδα του Ελληνικού ή τη γειτονική Πυραμίδα του Λυγουριού.:
«Δεξιά καθώς κανείς πηγαίνει από το Αργος προς την Επιδαυρία υπάρχει οικοδόμημα που μοιάζει πολύ με πυραμίδα και έχει απεικονισμένες ανάγλυφες ασπίδες του σχήματος των αργολικών ασπίδων. Αυτού είχε πολεμήσει ο Προίτος εναντίον του Ακρισίου για την Βασιλεία, και λένε πως ο αγώνας έληξε ισόπαλος και γι' αυτό αργότερα συμφιλιώθηκαν, αφού ούτε ο ένας ούτε ο άλλος μπόρεσε να πετύχει αποφασιστική νίκη. Λένε πως τότε πρώτη φορά συγκρούστηκαν οπλισμένοι με ασπίδες και οι ίδιοι και το στράτευμά τους. Για όσους εκατέρωθεν έπεσαν, επειδή ήταν συμπολίτες και συγγενείς, έγινε σ' αυτό το μέρος κοινός τάφος». (Μετάφραση Ν. Παπαχατζή)
Όπως φαίνεται από το κείμενο, κατά την εποχή του Παυσανία το αναφερθέν οικοδόμημα ήταν διακοσμημένο με Αργολικές ασπίδες και θεωρείτο, κατά τον ίδιο, τάφος / τύμβος των πολιτών και συγγενών, που έπεσαν σε μάχη πολεμώντας για την εξουσία. Χαρακτηριστικό της παλαιότητας της κατασκευής, σύμφωνα με τον Παυσανία, είναι ότι πρώτη φορά τότε είχαν χρησιμοποιηθεί ασπίδες σε μάχη.
Το 1991 η επιστημονική ομάδα του καθηγητή Ιωάννη Λυριτζή, διεξήγαγε έρευνα εφαρμόζοντας μία νέα μέθοδο χρονολόγησης. Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής ήρθαν σε ευθεία σύγκρουση με προηγούμενα πορίσματα αρχαιολόγου της Αμερικανικής αποστολής του 1938, αφού η νέα ηλικία των κτισμάτων τοποθετείται στα μέσα προς το τέλος της 3ης Χιλιετίας αντί του μόλις 3ου-4ου αιώνα π. Χ.
Η καθηγήτρια Μέρι Λέφκοβιτς (Mary Lefkowitz) έχει διαφωνήσει με τα παραπάνω συμπεράσματα, αναφέροντας μεταξύ άλλων, ότι πέτρες που μετρήθηκαν μπορεί, να ήταν ανακυκλωμένες από παλαιότερα κτίσματα, και ότι προηγούμενες έρευνες κατά τη δεκαετία του 1930, που επιβεβαιώθηκαν τη δεκαετία του 1980 από την αρχαιολόγο Helena Fracchia, αγνοήθηκαν. Ο Λυριτζής απάντησε σε άρθρο του σε επιστημονικό περιοδικό, ότι η Λέφκοβιτς δεν κατανόησε και ερμήνευσε λανθασμένα την επιστημονική μέθοδο που ακολουθήθηκε.
Ο αρχαιολόγος καθηγητής Αδαμάντιος Σαμψών έγραψε, πως έχει ήδη αποδειχθεί, ότι το μνημείο χτίστηκε πάνω σε θεμέλια κτιρίου της Πρωτοελλαδικής εποχής, συνεπώς χτίστηκε σε κατοπινό από αυτή χρόνο. Εκτός αυτού, η τοιχοποιία της πυραμίδας, παρόμοια με εκείνη του Λυγουριού, καταδεικνύει την Κλασσική ή Ύστερη Κλασική περίοδο. Κατά τον Σάμψων, η χρονολόγηση που έδωσε η ομάδα Λυριτζή δεν μπορεί, να γίνει αποδεκτή..
Οι διαστάσεις της «πυραμίδος του Ελληνικού» είναι: βόρεια και νότια πλευρά = 12,6 μέτρα – έκαστη, ανατολική και δυτική πλευρά = 14,5 μέτρα – έκαστη. Το ύψος της πυραμίδος είναι 3,4 μέτρα, αν και το αρχικό ύψος της θεωρείται, πως ήταν 3,6 μέτρα. Το κεντρικό δωμάτιο της πυραμίδος έχει διαστάσεις 7,1 τετραγωνικά μέτρα.
Οι ογκόλιθοι δεν είναι υπερβολικά μεγάλοι ούτε τόσο καλά πελεκημένοι και γυαλισμένοι, όπως θα φανταζόταν κανείς, έχοντας υπόψη του τις πυραμίδες της Αιγύπτου. Η πέτρινη δομή αυτής της ελληνικής πυραμίδας έμοιαζε πολύ μ’ εκείνες που συναντήσαμε στις Μυκήνες και περισσότερο στην Τίρυνθα. Η συναρμολόγηση των πετρών μεταξύ τους, είναι «αντισεισμικού τύπου», δηλαδή με πολλές και ακανόνιστες γωνίες επαφής.
Το ασυνήθιστο, που παρουσιάζει η πυραμίδα αυτή, είναι ότι έχει μια πόρτα εισόδου, μακρόστενη και κορυφωμένη με τριγωνικό τόξο «ανακούφισης», όπως στην Μυκηναϊκή αρχιτεκτονική, που οδηγεί σ’ ένα στενό διάδρομο, ο οποίος καταλήγει δεξιά στο εσωτερικό της πυραμίδας. Εκεί υπάρχει μια τετράγωνη αίθουσα με πλευρά περίπου 7 μέτρων, γεμάτη χώματα και φυτά όπου δεν φαίνεται πέτρινο δάπεδο.
Η όλη πυραμιδική δομή, στηρίζεται σ’ ένα τετράγωνο βάθρο, ίδιας πέτρινης κατασκευής.
Μέσα στο τοίχωμα της εσωτερικής αίθουσας, σε ύψος που υπολογίζεται στα 3 με 3,5 μέτρα, υπάρχουν εγκοπές, πιθανόν για ξύλινα καδρόνια, που θα στήριζαν μια οροφή. Από τα άλλα τοιχώματα λείπουν οι πέτρες στις οποίες θα υπήρχαν και άλλες συμπληρωματικές εγκοπές. Από αυτό το ύψος και πέρα λείπει το υπόλοιπο της κατασκευής, της οποίας οι πέτρες βρίσκονται πεσμένες και διασκορπισμένες γύρω από την πυραμίδα, και ίσως σε μερικά μοντέρνα σπίτια κοντά στην περιοχή!
Υπάρχει η εκδοχή, ότι η πυραμιδική αυτή κατασκευή χρησίμευσε σαν οχυρό για τον έλεγχο της περιοχής, αλλά αυτή η άποψη δεν στέκει ούτε από τη μελέτη του οικοδομήματος ούτε από τις αναφορές που μας δίνουν οι αρχαίοι ιστορικοί, όπως ο Παυσανίας, που είναι σαφείς ως προς την κατασκευή πυραμίδων στην αρχαία Ελλάδα. Από το Aρχιτεκτονικό στυλ και τον τρόπο οικοδόμησης και πελέκημα των ογκόλιθων, συμπεραίνεται ότι η πυραμίδα μπορεί, να χρονολογηθεί στο πλαίσιο του Μυκηναϊκού πολιτισμού, ακόμα και πριν την ίδρυση των Μυκηνών. Έτσι η εποχή της κατασκευής της ανάγεται στον κόσμο των θρύλων της αρχαίας Ελλάδας.
2. Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ του ΛΥΓΟΥΡΙΟΥ
Βρίσκεται στην Αργολίδα, στις βόρειες παρυφές του Λυγουριού και βρίσκεται στα βορειοδυτικά του οικισμού, στους πρόποδες του όρους Αραχναίο. Οι διαστάσεις της είναι: 14x12 μέτρα περίπου. Υπάγεται στον Δήμο Επιδαύρου.
Έχει σχήμα πυραμιδοειδές με άνισες πλευρές. Σήμερα είναι κατεστραμμένη σε μεγάλο βαθμό (σώζεται μόνο η βάση της) και τα υλικά της χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή άλλων οικοδομημάτων.
Την αναφέρει ο Παυσανίας υποθέτοντας, ότι ήταν μικρό οχυρό για στρατιωτικές φρουρές. Νεότεροι ερευνητές θεωρούν, ότι ήταν ταφικό μνημείο ή φρυκτωρία.
Έχει χρονολογηθεί (με την μέθοδο της θερμοφωταύγειας) στο 2.100 π. Χ. Μία από τις πρώτες αναφορές, που έχουμε, είναι από την "Γαλλική Επιστημονική Αποστολή στον Μοριά".
Οι διαστάσεις της πυραμίδας του Λιγουριού δείχνουν καθαρά την ομοιότητα σε τύπο και πιθανώς σε χρήση, με την πυραμίδα του Ελληνικού.
Οι υπόλοιπες πέτρες της οικοδομής (ψαμμίτης λίθος) χρησιμοποιήθηκαν στο χωριό Λυγουριό για χτίσιμο άλλων κατασκευών ενώ μερικές είναι εντοιχισμένες στην παρακείμενη Βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Μαρίνας.
Οι απόψεις για τη χρήση των πυραμίδων διίστανται, από οχυρό μέχρι φρυκτωρία. Την απάντηση μας την δίνει ο Παυσανίας. Ο Προίτος κι ο Ακρίσιος ήταν οι δίδυμοι γιοί του Άβαντος (βασιλιά του Άργους), οι οποίοι πολεμούσαν μεταξύ τους, όταν βρίσκονταν στην κοιλιά της μητέρας τους. Όταν μεγάλωσαν συγκρούστηκαν πρώτη φορά οπλισμένοι με ασπίδες, αλλά ούτε ο ένας ούτε ο άλλος μπόρεσε να πετύχει αποφασιστική νίκη. Για όσους εκατέρωθεν έπεσαν, επειδή ήταν συγγενείς και συμπολίτες χτίστηκε κοινός τάφος (Πολυάνδριον).
3. ΟΙ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ του ΚΤΕΝΙΑ
Στη διαδρομή από το Ελληνικό προς το όρος Κτενιάς, συναντάμε τα οικοδομικά σπαράγματα δύο πυραμίδων, στην περιοχή Ελληνικάκι και σε έναν λόγγο πριν το χωριό Κρυάβρυση, αριστερά του δρόμου, και την βάση άλλης μιας σε ένα πλάτωμα δεξιά πριν το χωριό Τουρνίκι. Προφανώς, περιλαμβάνονται μαζί με την Πυραμίδα του Ελληνικού στα «πολυάνδρια», που αναφέρει ο Παυσανίας. Σημειωτέον, ότι από το Τουρνίκι υπάρχει δρόμος, που βγαίνει κατευθείαν στη Νεστάνη Αρκαδίας.
Πυραμίδα Τουρνίκι
4. Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ της ΔΑΛΑΜΑΝΑΡΑΣ
Στα δεξιά του δρόμου από το Άργος προς την Επίδαυρο, ο Παυσανίας αναφέρει και μια άλλη πυραμίδα. Είναι η «πυραμίδα της Δαλαμανάρας». Η πυραμίδα αυτή ήταν διακοσμημένη εξωτερικά με σκαλισμένες κυκλικές ασπίδες. Κάποιοι μελετητές συνδέουν την διακόσμηση με τις ασπίδες με το γεγονός – που αναφέρει η παράδοση – της μάχης του Bασιλιά της Τίρυνθας (αρχαία πόλη της Αργολίδος), Προίτου και του Ακρισίου, Bασιλιά του Άργους. Η μάχη έληξε ισόπαλη και οι δύο βασιλείς υπέγραψαν συνθήκη ειρήνης. Στην μάχη αυτή λέγεται ότι χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά ασπίδες. Άρα, αν η πυραμίδα με τις διακοσμημένες ασπίδες συνδέεται με την παράδοση αυτή, τότε οικοδομήθηκε πριν τον από 16ο αιώνα π. Χ. Τα συντρίμμιά της πυραμίδος ανακαλύφθηκαν από τον αρχαιολόγο W. M. Leake το 1806. Έκτοτε, όμως, χάθηκαν τα ίχνη της....
Σημείωση
Εδώ υπάρχει μία ασυμφωνία μεταξύ των δύο εκδοχών σχετικά με το ποίος ακριβώς ήταν ο Προίτος....
5. Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ της ΚΑΜΠΙΑΣ
Στην περιοχή της Νέας Επιδαύρου υπάρχει η «πυραμίδα της Καμπίας», που ανακαλύφθηκε το 1993 από έναν δάσκαλο. Οι διαστάσεις της είναι: βόρεια πλευρά = 7,78 μέτρα, νότια πλευρά = 8,87 μέτρα, ανατολική και δυτική πλευρά = 8,4 μέτρα – έκαστη. Κοντά στο Λυγουριό της Αργολίδος βρίσκεται η «πυραμίδα του Λυγουριού» την οποία περιγράφει και ο Παυσανίας.
Η πυραμίδα βρίσκεται στα βόρεια του σημερινού δρόμου που ενώνει το Ναύπλιο με το ιερό του Ασκληπιού της Επιδαύρου. Οι διαστάσεις της πυραμίδος είναι: βόρεια πλευρά = 14 μέτρα, νότια πλευρά = 12 μέτρα, ανατολική πλευρά = 12,75 μέτρα και δυτική πλευρά =12,5 μέτρα.
Η πυραμίδα αυτή χρονολογήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών – με την μέθοδο της οπτικής θερμοακτινοβολήσεως – στο έτος 2100 (με διακύμανση 610 ετών) π. Χ.!!! Κατά τον μελετητή L. E. Lord η πυραμίδα αυτή, μετά το 2ο μισό του 4ου αιώνα π. Χ., χρησιμοποιήθηκε ως μικρό φρούριο.
Πηγές:
-Λάζος Χ., Πυραμίδες στην Ελλάδα
-Γιώργος Μουσταΐρας
-Ιστολόγιο visaltis.net
6. Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ του ΑΜΦΕΙΟΥ
Η αρχαιότερη πυραμίδα στην Ευρώπη και στην Ελλάδα σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, βρίσκεται στην περιοχή της Θήβας. Ο "λόφος του Αμφείου", όπως είναι γνωστό το μνημείο, είναι στην ουσία ένας τύμβος σε μορφή πυραμίδας. Χρονολογείται από το 2.000 π. Χ. και αποτελείται από τρεις βαθμίδες. Είναι μια μεγάλη πυραμίδα λαξευμένη στο χώμα και βρίσκεται στην ακρόπολη της Θήβας. Χρησιμοποιήθηκε για να ενταφιαστούν οι Βασιλείς της πόλεις, ο Ζύθος και ο Αμφίων. Τα δίδυμα αδέρφια ήταν οι ιδρυτές της Θήβας, όπως αναφέρεται στην Οδύσσεια. Το «Άμφειον» πήρε το όνομα του από τον δεύτερο αδερφό και έχει ύψος 33 μέτρα. Ο Θεόδωρος Σπυρόπουλος, σημαντικός αρχαιολόγος, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την έρευνα και διαμόρφωση του λόφου του Αμφείου την δεκαετία του ’70. Ανακάλυψε υπόγειους τύμβους και ατελείωτους διαδρόμους στο εσωτερικό του. Ο διπλός τάφος των αδερφών ανακαλύφθηκε στην κορυφή της πυραμίδας, με αγγεία και χρυσά κοσμήματα, να κοσμούν το εσωτερικό του.
7. Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ του ΤΑΫΓΕΤΟΥ
Η πιο εντυπωσιακή πυραμίδα, που προκαλεί δέος με το μέγεθος της, βρίσκεται σε υψόμετρο 2.407 μέτρων στην κορυφή του Ταΰγετου στην Λακωνία. Στην πραγματικότητα είναι η προέκταση του βουνού. Αρχικά υπήρχαν αμφιβολίες σχετικά με το αν αποτελεί δημιούργημα της φύσης ή εάν έχει παρέμβει ανθρώπινο χέρι. Ωστόσο, η λεία επιφάνεια της κορυφής έρχεται σε αντίθεση με το υπόλοιπο βουνό καθώς το πέτρωμα είναι διαφορετικό στην κορυφή. Η τετράπλευρη πυραμίδα αποτελείται από απόλυτα κάθετες και ίσες πλευρές. Η επικρατέστερη εκδοχή, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι ότι λαξεύτηκε, ώστε να πάρουν αυτή τη μορφή. Το όνομα του νομού είναι η απόδειξη της ύπαρξης της πυραμίδας από τα αρχαία χρόνια, παρόλο που η χρονολόγηση της δεν έχει υπολογιστεί. Στα αρχαία ελληνικά «Λακωνία» σήμαινε ο κωνικός λίθος, δηλαδή η πέτρα που έχει σχήμα κώνου. Ο αρχαίος γεωλόγος Παυσανίας, αναφέρει, ότι η κορυφή του βουνού χρησιμοποιούταν ως τόπος θυσίας για τους Λακεδαιμονίους.
Σημειώστε, ότι στην πολύ αρχαία Ελληνική γλώσσα:
Λας ήταν μυθικός επώνυμος ήρωας οικιστής που έδωσε το όνομά του στην προϊστορική πόλη Λας.
Λας σημαίνει: πέτρα, λίθος. Το όνομα αυτό είχε μια αρχαία Λάκαινα πόλη με ιστορία χιλίων πεντακοσίων ετών, που έπειτα ονομάστηκε Πασσαβάς
Από την ίδια ρίζα προκύπρουν και οι λέξεις, που χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα : Λατομείο, λαξεύω, λατύπη (κομμάτι πέτρας που αποκόπηκε κατά την εξόρυξη ή κατά τη λάξευση ενός πέτρινου όγκου) κλπ.
Την ψηλότερη κορφή του Ταύγετου οι αρχαίοι την αποκαλούσαν «Ταλετόν» ή «Ταλητόν» και την θεωρούσαν ιερή τοποθεσία του Ήλιου.
Η κορυφή του Ταύγετου ή αλλιώς "Πυραμίδα" βρίσκεται στα 2.407 μέτρα υψόμετρο. Πρόκειται για την πιο εντυπωσιακή ίσως κορυφή βουνού στην Ελλάδα και την πιο μυστηριώδη συνάμα, μιας και την συνοδεύει ένας άλυτος εδώ και χιλιάδες χρόνια γρίφος.
Η απόλυτη πυραμίδα, που σχηματίζεται στην κορυφή του Ταύγετου, είναι άραγε ένα παιχνίδι της φύσης ή μία γιγάντια ανθρώπινη κατασκευή, που ξεπερνά σε διάσταση και βαθμό δυσκολίας κατασκευής κάθε φαντασία ;
Αυτό είναι το μεγαλύτερο άλυτο μυστήριο!....
Μια μεγάλη μερίδα ερευνητών υποστηρίζει, πως η κορυφή του Προφήτη Ηλία (2.407μ. ύψος), λαξεύτηκε, είτε εξ ολοκλήρου, είτε εν μέρει, προκειμένου να αποκτήσει σχήμα πυραμίδας και να λειτουργήσει τελετουργικά και λατρευτικά. Αυτό, όπως λένε, «αποδεικνύεται από την απόλυτη κανονικότητα της πυραμίδας» (οπτικά, είναι ένα τέλειο ισοσκελές τρίγωνο) και κυρίως, «από την τεχνητή οριζοντίωση της βάσεώς της», όπου το έδαφος είναι σχετικά πιο λείο και ομαλό.Αυτή η μερίδα κάνει λόγο για ένα "μεγαλιθικό μνημείο", σαν αυτά που συναντώνται σε όλη την Ευρώπη, την περίοδο 3.500 – 2.000 π. Χ.
Άλλοι αντιθέτως πιστεύουν, ότι είναι δημιούργημα της Φύσης!
Πέραν των ανωτέρω Πυραμίδων είναι πιθανόν, να ανακαλυφθούν και άλλες, που σήμερα βρίσκονται θαμμένες στα βάθη της γης.....
Εξομολογημένη αμαρτία μου!
Αλλά δυστυχώς δεν παρατήρησα το Πυραμιδοειδές σχήμα της κορυφής του Ταύγετου!... Ίσως αυτό, να οφείλεται στη μεγάλη κούρασή μου....
[πατήστε το λευκό τριγωνάκι, που βρίσκεται μέσα σε κόκκινο φόντο]
https://argolidaplanet.com/%
Αναρτήθηκε από την Σοφία Παπανικολάου
