Το National geographic σε άρθρο που δημοσιεύει αναφέρει την συγκλονιστική ιστορία μιας ομάδας η οποία κατάφερε να προβεί στην ανάγνωση παπύρου 2.000 ετών χωρίς να το ξετυλίξουν. Τη λύση την έδωσε ένας φοιτητής
Το χειρόγραφο, ήταν μέρος μιας κρύπτης παπύρων που θάφτηκαν και απανθρακώθηκαν από την έκρηξη του Βεζούβιου, η οποία κατέστρεψε τις ρωμαϊκές πόλεις, Πομπηία και Ερκουλάνεουμ, το 79 μ.Χ. Αν προέβαιναν στο άνοιγμα με το χέρι, οι πάπυροι θα θρυμματίζονταν και έτσι θα εξαφανιζόταν το περιεχόμενό τους.
Ένας φοιτητής, ο Λούκας Φάριτορ, που κάνει την πρακτική του στην Space X, παρακολούθησε πριν μήνες το podcast της ομάδας σχετικά με τον πάπυρο και επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Ο Φάριτορ μελέτησε διεξοδικά αξονικές τομογραφίες τμημάτων, όπου το μελάνι με βάση τον άνθρακα, ήταν ανεπαίσθητο σε σχέση με τον απανθρακωμένο πάπυρο. Προηγουμένως, ένας μελετητής, είχε παρατηρήσει μοτίβα «κρακ» όπως ονομάζονται, που έμοιαζαν με αποξηραμένη λάσπη, αλλά θα μπορούσαν να υποδηλώνουν την παρουσία μελανιού. Έτσι, ο Φάριτορ εκπαίδευσε ένα μοντέλο μηχανικής μάθησης για να εντοπίσει την υφή τους.
Ένα βράδυ, ο Φάριτορ πληροφορήθηκε ότι ένα τμήμα του παπύρου είχε αναρτηθεί. Ο ίδιος βρισκόταν σε ένα πάρτι, οπότε χρησιμοποίησε το κινητό τηλέφωνό του για να συνδεθεί στην επιφάνεια εργασίας του και έβαλε το μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης του να δουλέψει πάνω στη νέα εικόνα. Λίγες ώρες αργότερα έλεγξε το τηλέφωνό του και είδε τα ελληνικά γράμματα πι, όμικρον και ρο να αχνοφαίνονται από τα βάθη της χιλιετίας.
Τα γράμματα αποδείχθηκε ότι αποτελούσαν μέρος της ελληνικής λέξης «μωβ», καθιστώντας τον Φάριτορ τον πρώτο άνθρωπο που διέκρινε λέξη αυτού του παπύρου από τότε που θάφτηκε κάτω από δεκάδες μέτρα ηφαιστειακών συντριμμιών και το μέρος που ανακτήθηκε πιστεύεται ότι ήταν η ελληνική βιβλιοθήκη του επικούρειου φιλοσόφου και ποιητή Φιλόδημου.