Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2020

Οι απαντήσεις για την Κλιματική Αλλαγή βρίσκονται στον Ήλιο, όχι στην Γκρέτα


Φώσκολος Αντώνης

Μέχρι σήμερα ακούγαμε και διαβάζαμε για την ανθρωπογενή υπερθέρμανση της Γης (Κλιματική Αλλαγή) που θα οδηγήσει τον πλανήτη σε ανείπωτες καταστροφές. Αυτές οι προβλέψεις που προέρχονται από τους επιστήμονες που εργάζονται στον ΟΗΕ, μια πολιτική οργάνωση, στηρίζονται σε μαθηματικά μοντέλα, τα οποία σχεδόν κανείς δεν γνωρίζει και σχεδόν κανείς δεν ξέρει ποιοι είναι οι συντελεστές που χρησιμοποιούνται στις εξισώσεις. Πίστευε και μη ερεύνα! Αυτό το μοντέλο μας έλεγε ότι η στάθμη της θάλασσας θα ανέβει κατά επτά μέτρα, επειδή θα λιώσουν οι πάγοι στον Βόρειο και Νότιο Πόλο το πολύ μέχρι το 2014.


Ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ, είχε βραβευτεί μάλιστα με το Νόμπελ για τη συμβολή του στη θεωρία της ανθρωπογενούς Κλιματικής Αλλαγής. Πριν την αντιπροεδρία εργαζόταν ως δημοσιογράφος, έχοντας καλύψει τον πόλεμο του Βιετνάμ. Η παιδεία του δεν έχει καμία σχέση με το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής. Μέχρι σήμερα ούτε η στάθμη της θάλασσας ανέβηκε --αυτό μπορεί να το διαπιστώσουν όσοι κολυμπούν-- ούτε οι πάγοι έχουν λιώσει, κάτι που μπορεί να το διαπιστώσουν όσοι ζουν πάνω από το 49ο παράλληλο.
Οι προβλέψεις των μοντέλων μιλούν για αύξηση της μέσης γήινης θερμοκρασίας για 2 βαθμούς Κελσίου, ήτοι από 15 Κελσίου στους 17 Κελσίου, εξ αιτίας της αύξησης του --προερχομένου από τις βιομηχανίες-- ατμοσφαιρικού CO2 (διοξείδιο του άνθρακα), με αποτέλεσμα ανείπωτες καταστροφές. Η αύξηση αυτής της μορφής του ατμοσφαιρικού CO2 είναι της τάξης του 0,003%. Μπορεί αυτή η απειροελάχιστη αλλαγή να επηρεάσει το γήινο κλίμα;
Εικ. 1 Το διαστημικό αστεροσκόπιο (SOHO) της ESA (European Space Agency) μελετά το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου, και καταγράφει τον αριθμό των ηλιακών εκρήξεων (Sun Spot Numbers) και φωτογραφίζει, άνω αριστερά, τους ηλιακούς ανέμους (Solar Winds).
Εδώ και πέντε χρόνια οι επιστήμονες της ΝΑSΑ, ESA και οι καθηγητές και διευθυντές των αστεροσκοπείων όλου του κόσμου άρχισαν να υποστηρίζουν, βάσει παρατηρήσεων που λαμβάνουν χώρα επί 400 χρόνια ήτοι από την εποχή του Γαλιλαίου, ότι η κλιματική αλλαγή οφείλεται στην συμπεριφορά του μαγνητικού πεδίου του Ήλιου.
Αυτή τη συμπεριφορά την μελετούν ειδικοί γεωφυσικοί που λέγονται γεωφυσικοί του Ήλιου (helio-geophysicists) με την βοήθεια δορυφόρων SOHO από την ESA (European Space Agency) (εικόνα 1) τον Parker Solar Probe που εκτοξεύθηκε το 2018 και πάρα πολλούς άλλους δορυφόρους του ηλίου που έχουν ήδη εκτοξευθεί και θα εκτοξευτούν. O δορυφόρος Parker Solar Probe θα μελετήσει δύο πράγματα: Πρώτον, τη ροή της μαγνητικής ενέργειας που επιταχύνει τη δημιουργία της ηλιακής κορώνας και τη δημιουργία των ηλιακών ανέμων (Solar Winds). Δεύτερον, τη δομή και δυναμική του μαγνητικού πλάσματος.

Οι εκρήξεις του ηλίου

Η έξαρση του μαγνητικού πεδίου που εκδηλώνεται με τον αριθμό των εκρήξεων που λαμβάνουν χώρα στον Ήλιο (Sun Spot Numbers) επηρεάζει τη γήινη θερμοκρασία. Όσο πιο πολλές εκρήξεις έχουμε (Sun Spot Numbers) τόσο μεγαλύτερες είναι οι γήινες θερμοκρασίες (εικόνες 2 και 3).
Εικ. 2 Αλληλεπίδραση ηλιακής δραστηριότητας/εκρήξεων (Sunspot numbers) στον άξονα Ψ και των μέγιστων γήινων θερμοκρασιών κατά τα έτη 1990, 2002 και 2014 κύκλοι 22, 23 και 24.
Όταν δεν έχουμε ηλιακές εκρήξεις για μεγάλα χρονικά διαστήματα, όπως την περίοδο Maunder (Mini Ice Age), τότε η μέση γήινη θερμοκρασία πέφτει κατά περίπου 2 βαθμούς Κελσίου. H NASA και ESA προβλέπουν, βάσει των στοιχείων που τους στέλνουν οι ηλιακοί δορυφόροι (Solar Orbiters) ότι μια τέτοια περίοδο ψύχους θα τη βιώσουμε και εμείς, περίοδος Eddy (New Mini Ice Age) αρχής γενομένης από το 2020 που σίγουρα θα διαρκέσει μέχρι το 2050 και πιθανόν μέχρι το 2100, (εικόνα 3).
Εικ. 3 Αλληλεπίδρασης ηλιακής δραστηριότητας/εκρήξεων (Sunspot numbers) στον άξονα Ψ και των μέγιστων γήινων θερμοκρασιών κατά τα έτη 1990, 2002 και 2014 κύκλοι 22, 23 και 24.
Αυτή η εικόνα μας λέει ότι χιλιάδες επιστήμονες και δεκάδες διαστημικές υπηρεσίες από τότε που ο Γαλιλαίος ανακάλυψε το τηλεσκόπιο δεν αποδίδουν την υπερθέρμανση του πλανήτη στην απειροελάχιστη αύξηση του ατμοσφαιρικού CO2. Την αποδίδουν στη συμπεριφορά του Ήλιου και, ως εκ τούτου, όλα τα μέτρα που παίρνει ο ΟΗΕ και οι διάφορες κυβερνήσεις για την καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι μάταια.
Εικ. 3 Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble που φωτογραφίζει την αστρική σκόνη μεταξύ Ηλίου και Γης από το 1990.

Το περιβόητο αστεροσκοπείο του Davos
Επιπροσθέτως, η παραπάνω εικόνα μας λέει ότι αν θέλουμε να καταπολεμήσουμε το φαινόμενο του θερμοκηπίου θα πρέπει να επέμβουμε στο μαγνητικό πεδίο του Ήλιου για να σταματήσουμε τις ηλιακές εκρήξεις. Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής δεν θεραπεύεται ούτε με την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα βουνά της Πίνδου και του Ψηλορείτη και στα νησιά του Αιγαίου, ούτε με την πώληση ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
Διερωτώμαι αν κανένας από του ακτιβιστές η οπαδούς της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής που παρακολούθησε την τελευταία διάσκεψη στο Νταβός, όπως π.χ. η Γκρέτα (Greta Thunberg), ο Αλ Γκορ, ο πρίγκιπας Κάρολος και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επισκέφθηκαν το διάσημο αστεροσκοπείο του Davos που λειτουργεί από το 1907 και ασχολείται επί 113 χρόνια με την επίδραση των ηλιακών κηλίδων στο κλίμα της Γης.
Εικ. 5 Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb που θα αντικαταστήσει πολύ σύντομα το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.


Το ερώτημα είναι πώς οι ηλιακές εκρήξεις που πηγάζουν από τη συμπεριφορά του μαγνητικού πεδίου του Ήλιου επηρεάζουν την γήινη θερμοκρασία. Μεταξύ Ήλιου και Γης παρεμβάλλεται μία αστρική γαλακτική σκόνη που είναι πλούσια σε ισότοπο 10 Be. Αυτό το ισότοπο δεν υπάρχει στη Γη.
Αυτή η σκόνη έχει πιστοποιηθεί από τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble (εικόνα 4) και θα συνεχιστεί η μελέτη της από το διάδοχό του James Webb Space Telescope, (εικόνα 5). Η γαλακτική σκόνη δρα σαν μια κουρτίνα που εμποδίζει τις ακτίνες του Ήλιου να θερμάνουν την Γη, με αποτέλεσμα η μέση γήινη θερμοκρασία να μειώνεται. Έτσι δημιουργήθηκαν οι μικρές μεσοπαγετώδεις περίοδοι Maunder και Dalton, εικόνα 2.

Κλιματική Αλλαγή και ηλεκτρικά αυτοκίνητα

Την ίδια τύχη προβλέπεται πως θα έχει η Γη από το 2020 μέχρι το 2050, ή και μέχρι το 2100 (εικόνα 2). Όταν ενεργοποιείται το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου εμφανίζονται οι ηλιακές κηλίδες οι οποίες με την σειρά τους δημιουργούν τους ηλιακούς ανέμους (Solar Winds), οι οποίοι διώχνουν/σκορπίζουν την γαλακτική σκόνη που υπάρχει μεταξύ Ήλιου και Γης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι ηλιακές ακτίνες να αυξάνουν την μέση γήινη θερμοκρασία (εικόνα 2) περίοδοι 1740-1790, 1840-1890 και 1960-2005.