Απαντήσεις στις επικρίσεις, αλλά και στις «προτάσεις» για την πορεία των ερευνών στην Κόκκινη Λίμνη και στη Λίμνη Μεμή στο Ξυλιάτο, δίδουν οι αρμόδιοι τα τελευταία 24ωρα. «Πρόταση» η οποία πλανάται εδώ και μέρες στο προσκήνιο είναι αυτή της αποστράγγισης της λίμνης στο Μιτσερό, εκεί όπου για 20 και πλέον μέρες οι άνδρες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, της ΕΜΑΚ, αλλά και οι άνδρες της ιδιωτικής εταιρείας Brasal Marine Services επιχειρούν νυχθημερόν προκειμένου να εντοπίσουν την τρίτη σορό, που πέταξε ο καθ’ ομολογία κατά συρροή δολοφόνος.
Την άποψη για αποστράγγιση της Λίμνης εκφράζει τις τελευταίες μέρες ο ιατροδικαστής Μάριος Ματσάκης, ο οποίος με δημόσιες δηλώσεις αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι «δεν είναι τοξικό το περιβάλλον στη Λίμνη, αλλά έχει μεγάλη ποσότητα συγκεκριμένου μετάλλου».
Απαντήσεις στην άποψη για αποστράγγιση έδωσε σε δημόσιες δηλώσεις του ο Κώστας Κωνσταντίνου, Διευθυντής του Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης.
Μιλώντας στο SigmaLive, o κ. Κωνσταντίνου εξήγησε ότι συντρέχουν πολλοί λόγοι και παράγοντες που καθιστούν αδύνατη τη διαχείριση στην Κόκκινη Λίμνη. Περαιτέρω, παρέθεσε κάποιους απ’ τους λόγους που δημιουργούν αυτή τη δυσκολία στις έρευνες:
- Η ποιότητα νερού
- Άλλοι άγνωστοι παράγοντες, κατεβαίνοντας δηλαδή το νερό, αν το αφαιρέσεις θα μπαίνει από υδροφόρο
- Η διαχείριση της λάσπης. Η λάσπη είναι ανάλογη με το νερό, είναι δηλαδή και η ίδια απόβλητο, αφού έχει την ίδια σύσταση με το νερό
- Στην περίπτωση που θα αποστραγγιστεί η λίμνη, πού θα καταλήξει το νερό αυτό. Πρόκειται για τοξικά συστατικά τα οποία πρέπει να τύχουν ειδικής επεξεργασίας. Θα πρέπει, με λίγα λόγια, να δημιουργηθεί ένα ειδικό «σύστημα» που θα διαχειριστεί την κατάσταση αυτή
- Η ορατότητα στο βάθος που γίνονται οι έρευνες είναι περίπου στα 10 εκατοστά
- Ουσιαστικά δεν πρόκειται για νερό, όπως πιστεύει ο περισσότερος κόσμος, αλλά για οξύ
- Άλλοι άγνωστοι παράγοντες, κατεβαίνοντας δηλαδή το νερό, αν το αφαιρέσεις θα μπαίνει από υδροφόρο
- Η διαχείριση της λάσπης. Η λάσπη είναι ανάλογη με το νερό, είναι δηλαδή και η ίδια απόβλητο, αφού έχει την ίδια σύσταση με το νερό
- Στην περίπτωση που θα αποστραγγιστεί η λίμνη, πού θα καταλήξει το νερό αυτό. Πρόκειται για τοξικά συστατικά τα οποία πρέπει να τύχουν ειδικής επεξεργασίας. Θα πρέπει, με λίγα λόγια, να δημιουργηθεί ένα ειδικό «σύστημα» που θα διαχειριστεί την κατάσταση αυτή
- Η ορατότητα στο βάθος που γίνονται οι έρευνες είναι περίπου στα 10 εκατοστά
- Ουσιαστικά δεν πρόκειται για νερό, όπως πιστεύει ο περισσότερος κόσμος, αλλά για οξύ
Το οξύ αυτό δημιουργείται, όπως εξηγεί ο κ.Κωνσταντίνου, από τον σιδηροπυρίτη που υπάρχει στη Λίμνη. Η τεχνολογία βοήθησε αρκετά, σημείωσε, εννοώντας τη χρήση του sonar αλλά και της ρομποτικής κάμερας, και αναγνωρίστηκαν στόχοι. Αυτοί οι στόχοι θα ερευνηθούν περαιτέρω, είπε ο κ.Κωνσταντίνου.
Απάντηση στο ερώτημα δίδει στο SigmaLive και ο Διευθυντής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Μάρκος Τράγκολας, ο οποίος βρέθηκε απ’ την πρώτη μέρα στο τριπλό μέτωπο των ερευνών για τα θύματα του καθ’ ομολογία κατά συρροή δολοφόνου. Ο κ.Τράγκολας συμπλήρωσε ότι, στην περίπτωση που γίνει η αφαίρεση νερού, τότε θα ανοίξουν πλευρικές ροές από τα πετρώματα/τοιχώματα του κρατήρα, από τις οποίες θα φεύγει νερό το οποίο δεν μπορεί κανείς να υπολογίσει πόσο θα είναι. Τόνισε, επίσης, ότι όπου και αν επιλεγεί να διοχετευθεί το νερό, θα καταστραφεί το περιβάλλον και άρα δεν υπάρχει τρόπος να πάει οπουδήποτε νερό.
Από στοιχεία τεχνοοικονομικής μελέτης που δημοσιεύτηκε το 2010 για εφαρμογή πιλοτικού προγράμματος αποκατάστασης του εγκαταλελειμμένου μεταλλείου Κοκκινοπεζούλας στο Μιτσερό, προκύπτουν τα εξής:
Το Μεταλλείο Κοκκινοπεζούλας λειτούργησε από το 1936 έως το 1940 ως μικρή ανοικτή εκσκαφή για την εκμετάλλευση χρυσού και αργύρου και συνέχισε τη δραστηριότητά του από το 1953 έως το 1966 ως υπαίθριο μεταλλείο κλειστής εκσκαφής με τη μέθοδο των ορθών βαθμίδων για τη μαζική εκμετάλλευση της θειούχου μεταλλοφορίας σε περιεχόμενο χαλκό και θείο.
Από τη συνολική μεταλλευτική δραστηριότητα διαμορφώθηκε μια κλειστή εκσκαφή με τη δημιουργία στον πυθμένα της τεχνητής λίμνης και γύρω από αυτήν σχηματισμοί αποθέσεων στείρων (20 Mt περίπου), ο κύριος όγκος των οποίων εντοπίζεται στα ΒΑ και ΝΑ της εκσκαφής.
Η εκσκαφή έχει μήκος ~600 m (κατά τη διεύθυνση Α-Δ), πλάτος ~350 m και βάθος μέχρι τη στάθμη του νερού της λίμνης ~100 m, με απότομη συνολική κλίση βαθμίδων (~60-65ο) στο ΒΔ και Δ τμήμα της εκσκαφής, ηπιότερες στο Ν τμήμα της (~30-35ο) και ενδιάμεσες στην υπόλοιπη έκταση της εκσκαφής.
Όπως έχει ήδη αναφερθεί, τα κυριότερα προβλήματα που εντοπίσθηκαν και σχετίζονται με τον χώρο της εκσκαφής, αφορούν στα ακόλουθα:
- Παρουσία κατολίσθησης στα νότια και κοντά στο δυτικό άκρο της τεχνητής λίμνης στην περιοχή κύριου ρήγματος με διεύθυνση Β-Ν.
- Αδυναμία πρόσβασης στο μεγαλύτερο τμήμα των βαθμίδων λόγω καταπτώσεων υλικών από τα μέτωπα των βαθμίδων.
- Μόνιμη διατήρηση τεχνητής λίμνης στον πυθμένα της εκσκαφής ως συνέπεια πλευρικών διηθήσεων από τοπικούς μικρούς υδροφορείς που αναπτύσσονται εντός της μάζας των πυριγενών πετρωμάτων κατά μήκος ρηξιγενών ζωνών, μέσα στις ζώνες αποσάθρωσης και σε περιοχές με πορώδεις λάβες.
- Όξινη σύσταση νερών λίμνης λόγω φαινομένου όξινης απορροής με pH περίπου 2,
- Αδυναμία πρόσβασης στο μεγαλύτερο τμήμα των βαθμίδων λόγω καταπτώσεων υλικών από τα μέτωπα των βαθμίδων.
- Μόνιμη διατήρηση τεχνητής λίμνης στον πυθμένα της εκσκαφής ως συνέπεια πλευρικών διηθήσεων από τοπικούς μικρούς υδροφορείς που αναπτύσσονται εντός της μάζας των πυριγενών πετρωμάτων κατά μήκος ρηξιγενών ζωνών, μέσα στις ζώνες αποσάθρωσης και σε περιοχές με πορώδεις λάβες.
- Όξινη σύσταση νερών λίμνης λόγω φαινομένου όξινης απορροής με pH περίπου 2,
