Η συσσώρευση πλάκας στις αρτηρίες της καρδιάς είναι ένα αναπόφευκτο επακόλουθο της γήρανσης. Αλλά αμερικανοί ερευνητές εντόπισαν μια πιθανή γενετική βάση της στεφανιαίας νόσου και ίσως και της πρόληψής της.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Pathology, επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας, με επικεφαλής τον Δρ Τζοναθαν Σισλερ, ανακάλυψαν ότι η πρωτεΐνη CXCL5 είναι σε πολύ υψηλότερα επίπεδα στους ηλικιωμένους με καθαρότερες καρδιακές αρτηρίες.
«Η CXCL5 φαίνεται να λειτουργεί προστατευτικά έναντι της στεφανιαίας νόσου και όσο περισσότερη CXCL5 έχει κανείς, τόσο υγιέστερες είναι οι στεφανιαίες αρτηρίες του. Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι ενδεχομένως να υπάρχει γενετικό υπόβαθρο στη στεφανιαία νόσο και η CXCL5 μπορεί να έχει θεραπευτικό ενδιαφέρον στην πρόληψη και θεραπεία της νόσου», εξηγεί ο ερευνητής.
Ο Δρ Σισλερ και οι συνεργάτες του ανέλυσαν δείγματα αίματος και καρδιακές απεικονίσεις από 143 άτομα, άνω των 65 ετών, που είχαν υποβληθεί σε καρδιαγγειακό έλεγχο. Η ανάλυση αποκάλυψε ότι τα άτομα με καθαρές αρτηρίες είχαν αξιοσημείωτα υψηλά επίπεδα της CXCL5, όπως και γενετικές μεταλλάξεις κοντά στο γονίδιο CXCL5, συγκριτικά με άτομα που είχαν περισσότερη αθηρωματική πλάκα.
Να σημειωθεί ότι, παλαιότερες μελέτες είχαν συσχετίσει την CXCL5 με την φλεγμονή κάνοντας τους επιστήμονες να υποθέτουν ότι η πρωτεΐνη είναι επιβλαβής. Αλλά πρόσφατα δεδομένα από ζωικά μοντέλα έδειξαν ότι η CXCL5 μπορεί να συμβάλλει στον περιορισμό τη συσσώρευσης πλάκας αλλάζοντας τη σύσταση των εναποθέσεων λίπους και χοληστερόλης στις αρτηρίες.
Η παρούσα μελέτη είναι η πρώτη που παρέχει αποδείξεις ότι η CXCL5 μπορεί να παίξει προστατευτικό ρόλο στους ανθρώπους, τουλάχιστον σε ότι αφορά τη στεφανιαία νόσο.
Επίσης, προσφέρει νέες πληροφορίες για το πως αναπτύσσεται η στεφανιαία νόσος δίνοντας έτσι ευκαιρίες για νέες θεραπευτικές παρεμβάσεις. Για παράδειγμα, ενδεχομένως να είναι εφικτή η ανάπτυξη ενός φαρμάκου που θα μιμείται τις επιδράσεις της CXCL5 ή θα αυξάνει την φυσική CXCL5 ώστε να προλαμβάνεται η στεφανιαία νόσος στα άτομα υψηλού κινδύνου. Η πρωτεΐνη δεν αποκλείεται στο μέλλον να συμβάλλει και στην ανάπτυξη μιας μη χειρουργικής προσέγγισης εκκαθάρισης των αποφραγμένων αρτηριών.
Σε κάθε περίπτωση η μελέτη θα συνεχιστεί ώστε να επιβεβαιωθεί ο ρόλος της CXCL5 στην στεφανιαία νόσο σε μεγαλύτερα πληθυσμιακά δείγματα.
Μαίρη Μπιμπή
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Pathology, επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας, με επικεφαλής τον Δρ Τζοναθαν Σισλερ, ανακάλυψαν ότι η πρωτεΐνη CXCL5 είναι σε πολύ υψηλότερα επίπεδα στους ηλικιωμένους με καθαρότερες καρδιακές αρτηρίες.
«Η CXCL5 φαίνεται να λειτουργεί προστατευτικά έναντι της στεφανιαίας νόσου και όσο περισσότερη CXCL5 έχει κανείς, τόσο υγιέστερες είναι οι στεφανιαίες αρτηρίες του. Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι ενδεχομένως να υπάρχει γενετικό υπόβαθρο στη στεφανιαία νόσο και η CXCL5 μπορεί να έχει θεραπευτικό ενδιαφέρον στην πρόληψη και θεραπεία της νόσου», εξηγεί ο ερευνητής.
Ο Δρ Σισλερ και οι συνεργάτες του ανέλυσαν δείγματα αίματος και καρδιακές απεικονίσεις από 143 άτομα, άνω των 65 ετών, που είχαν υποβληθεί σε καρδιαγγειακό έλεγχο. Η ανάλυση αποκάλυψε ότι τα άτομα με καθαρές αρτηρίες είχαν αξιοσημείωτα υψηλά επίπεδα της CXCL5, όπως και γενετικές μεταλλάξεις κοντά στο γονίδιο CXCL5, συγκριτικά με άτομα που είχαν περισσότερη αθηρωματική πλάκα.
Να σημειωθεί ότι, παλαιότερες μελέτες είχαν συσχετίσει την CXCL5 με την φλεγμονή κάνοντας τους επιστήμονες να υποθέτουν ότι η πρωτεΐνη είναι επιβλαβής. Αλλά πρόσφατα δεδομένα από ζωικά μοντέλα έδειξαν ότι η CXCL5 μπορεί να συμβάλλει στον περιορισμό τη συσσώρευσης πλάκας αλλάζοντας τη σύσταση των εναποθέσεων λίπους και χοληστερόλης στις αρτηρίες.
Η παρούσα μελέτη είναι η πρώτη που παρέχει αποδείξεις ότι η CXCL5 μπορεί να παίξει προστατευτικό ρόλο στους ανθρώπους, τουλάχιστον σε ότι αφορά τη στεφανιαία νόσο.
Επίσης, προσφέρει νέες πληροφορίες για το πως αναπτύσσεται η στεφανιαία νόσος δίνοντας έτσι ευκαιρίες για νέες θεραπευτικές παρεμβάσεις. Για παράδειγμα, ενδεχομένως να είναι εφικτή η ανάπτυξη ενός φαρμάκου που θα μιμείται τις επιδράσεις της CXCL5 ή θα αυξάνει την φυσική CXCL5 ώστε να προλαμβάνεται η στεφανιαία νόσος στα άτομα υψηλού κινδύνου. Η πρωτεΐνη δεν αποκλείεται στο μέλλον να συμβάλλει και στην ανάπτυξη μιας μη χειρουργικής προσέγγισης εκκαθάρισης των αποφραγμένων αρτηριών.
Σε κάθε περίπτωση η μελέτη θα συνεχιστεί ώστε να επιβεβαιωθεί ο ρόλος της CXCL5 στην στεφανιαία νόσο σε μεγαλύτερα πληθυσμιακά δείγματα.
Μαίρη Μπιμπή
health.in.gr
