Θα ήταν δυνατόν να κατασκευαστεί μια τεχνητή διαστημική μαγνητική ασπίδα που θα μπορούσε να κάνει τον Άρη κατοικήσιμο; Αυτό υποστηρίζει η πρόταση επιστημόνων της NASA που δημοσιεύτηκε πρόσφατα.
Ο πλανήτης Άρης, όντας ο κοντινότερος στη Γη, έχει προταθεί ως ο καταλληλότερος για μελλοντικό εποικισμό. Οι προκλήσεις ωστόσο είναι τεράστιες. Μια από αυτές είναι η έλλειψη μαγνητικού πεδίου γεγονός που αφήνει το πλανήτη εκτεθειμένο στα υψηλής ενέργειας σωματίδια από τον ήλιο που σταδιακά παρέσυραν την ατμόσφαιρά του. Πιστεύεται πως κάποτε ο Άρης διέθετε πυκνή ατμόσφαιρα και ωκεανούς νερού. Η απώλεια του μαγνητικού του πεδίου όμως πριν δισεκατομμύρια χρόνια, τον μετέτρεψε σε μια αφιλόξενη έρημο.
Η νέα πρόταση κάνει λόγω για τη χρήση μια τεχνητής μαγνητικής ασπίδας που θα μπορούσε να τοποθετηθεί στο διάστημα, μεταξύ του ήλιου και το πλανήτη, εκτρέποντας τον επικίνδυνο ηλιακό άνεμο. Κατ’ αυτό το τρόπο, θεωρητικά, η ατμόσφαιρα θα μπορούσε να πυκνώσει εκ νέου και η μέση θερμοκρασία να ανέβει κατά 4 βαθμούς. Η άνοδος θα οδηγούσε σε λιώσιμο του παγωμένου διοξειδίου του άνθρακα που βρίσκεται στο βόρειο πόλο, προκαλώντας ένα εξωγήινο φαινόμενο του θερμοκηπίου και ανεβάζοντας τη θερμοκρασία ακόμη περισσότερο. Στη συνέχεια, οι πάγοι νερού θα έλιωναν, δημιουργώντας λίμνες και θάλασσες. Σε διάστημα λίγων δεκαετιών, ο Άρης θα μπορούσε να γίνει εν μέρη κατοικήσιμος.
Φυσικά η παρούσα τεχνολογία καθιστά το παραπάνω σχέδιο υποθετικό, αλλά η σύλληψη και πιθανή εφαρμογή του στο μέλλον, δε μπορεί να αποκλειστεί.
Τα ευρήματα παρουσιάστηκαν στο Planetary Science Vision 2050 Workshop.
www.ptisidiastima
