«Αν εξαιρέσει κανείς τα υποατομικά σωματίδια, δεν γνωρίζω να υπάρχουν ταχύτερα αντικείμενα στο Γαλαξία» σχολιάζει ο Άινταν Γκίνσμπουργκ του Κολεγίου Ντάρτμαουθ, επικεφαλής της νέας μελέτης.
Ο μηχανισμός που εκσφενδονίζει αυτούς τους οφανούς πλανήτες είναι ο ίδιος με αυτόν που δημιουργεί τα αδέσποτα άστρα. Όλα αρχίζουν όταν ένα δυαδικό σύστημα, αποτελούμενο από δύο άστρα σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο, πλησιάζει μια μαύρη τρύπα μεγάλης μάζας.
Το δυαδικό σύστημα τελικά διαλύεται από την ακραία βαρυτική έλξη της μαύρης τρύπας. Το ένα από τα δύο άστρα συλλαμβάνεται από το βαρυτικό πεδίο και τίθεται σε τροχιά γύρω από τη μαύρη τρύπα, ενώ το δεύτερο εκσφενδονίζεται μακριά.
Αν αυτό το δεύτερο άστρο διαθέτει πλανήτες, η βαρυτική επίδραση της μαύρης τρύπας μπορεί να τα αποσπάσει και να τα εκτινάξει στο διαγαλαξιακό κενό.
Μελετώντας προσομοιώσεις στον υπολογιστή, η ομάδα του Δρ Γκίνσμπεργκ εκτιμά ότι ο μέσος ορφανός πλανήτης εκσφενδονίζεται με ταχύτητα από 11 έως 16 εκατ. χιλιόμετρα την ώρα. Τα μοντέλα όμως έδειξαν ότι, κάτω από ιδανικές συνθήκες, οι πλανήτες μπορούν να επιταχυνθούν μέχρι τα 30 εκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα.
Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι ορφανοί πλάνητες είναι πολύ αμυδροί, μακρινοί και σπάνιοι για να γίνουν αντιληπτοί από τα σημερινά όργανα.
Δεδομένου όμως ότι σήμερα είναι εφικτή η ανακάλυψη πλανητών που κινούνται σε μικρή απόσταση από τα μητρικά τους άστρα, οι αστρονόμοι ελπίζουν τουλάχιστον να ανακαλύψουν πλανήτες σε τροχιά γύρω από αδέσποτα άστρα, πριν προλάβουν να χαθούν στο διαγαλαξιακό κενό.
Η μελέτη έχει γίνει δεκτή για δημοσίευση στη βρετανική επιθεώρηση Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.
Πηγή: http://www.supercomments.gr
