Η αλλαγή στις απόψεις της επιστήμης »
Η κλασική Θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης, που προσπάθησε να ερμηνεύσει τη δημιουργία του σύμπαντος, περιγράφει μόνο τα γεγονότα που ακολούθησαν την έκρηξη αυτή. Όμως δεν κάνει καμιά νύξη για το τι ήταν αυτό το «κάτι» που εξερράγη και τι προκάλεσε την έκρηξη.
Το μόνο για το οποίο είναι σίγουρη η σημερινή επιστήμη είναι πως ό,τι γνωρίζει σήμερα είναι δεδομένο ότι θ’ αλλάξει ή θα ανατραπεί τα επόμενα χρόνια. Όπως γινόταν πάντοτε. Αυτός ο οποίος τοποθετεί τη σημερινή γνώση δογματικά αυτομάτως αναιρεί την ιδιότητα του ως επιστήμονας.
Βεβαίως είναι γνωστό ότι ο επιστημονικός δογματισμός, πολλές φορές, όταν εκφράζεται σε συνάρτηση με κάποια συγκεκριμένα φλέγοντα θέματα μπορεί να αποφέρει δόξα, φήμη, πλούτο. Δε σε καταξιώνει όμως σαν επιστήμονα.
Ο επιστήμονας αμφιβάλλει για το οτιδήποτε. Και συνεχώς προσπαθεί να αναιρέσει και να διερευνήσει αν αυτό που σήμερα πιστεύουμε ως ορθό είναι τελικά λάθος. Η ιστορία της επιστήμης αποδεικνύει ότι πάντοτε οι επιστημονικές ιδέες του σήμερα ανατρέπονται από τη γνώση του αύριο.
Πάντα πλανιόταν στον αέρα και καταδυνάστευε την επιστημονική σκέψη το φιλοσοφικοθεολογικό δόγμα ότι τα πάντα γεννήθηκαν από το τίποτα και πέρα από την Μεγάλη Έκρηξη υπήρχε μόνο ο Θεός. Με βάση αυτή την ιδεοληψία για μια ολόκληρη ιστορική περίοδο θεωρείτο παράλογη επιστημονικά και αιρετική θεολογικά κάθε προσπάθεια ερμηνείας της προέλευσης της ορατής ύλης του Σύμπαντος. Η ύλη εμφανιζόταν στο αισθητό προσκήνιο σαν ένα επιστημονικό και θεολογικό θαύμα, η διερεύνηση της προέλευσης του οποίου δεν ήταν έργο της επιστήμης αλλά των φιλοσοφικών και θεολογικών στοχασμών.
Βέβαια στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονιστεί η θεολογική και επιστημονική αντίθεση της ορθόδοξης θεολογίας με όλα τα προηγούμενα, τα οποία αποτελούν πρωτόγονες ιουδαϊκοχριστιανικές απόψεις των Δυτικών εκκλησιών που επιβλήθηκαν στην δυτική επιστημονική σκέψη από τον παπικό μεσαιωνικό δογματισμό.
Η Ορθόδοξη Πατερική Γραμματεία μέσω των κειμένων του Μεγάλου Βασιλείου (πρώτη ομιλία του εις την εξαήμερο) διδάσκει ότι το Σύμπαν γεννήθηκε από ένα υλικό που προϋπήρχε, αλλά λόγω της πολυπλοκότητας του και των ελάχιστων γνώσεων της εποχής που γράφτηκε η Γέννεση, δεν καταγράφηκε. Με την άποψη αυτή βέβαια συμφωνούσε και η προσωκρατική Ελληνική σκέψη.
Το μεγάλο αυτό επιστημονικό κενό, που αφορά το πριν της Μεγάλης Έκρηξης, επιχειρεί να καλύψει η πληθωριστική κοσμολογία, εισάγοντας μια σειρά νέων ιδεών και φυσικών καταστάσεων.
Η απειρία των Συμπαντων
Όπως πιστεύουν πολλοί επιστήμονες σήμερα το Σύμπαν μας δημιουργήθηκε από ένα υλικό με πολύ παράδοξες και εκτός «κοινής ανθρώπινης λογικής» ιδιότητες που το ονομάζουμε «ψευδοκενό».
Το ψευδοκενό μπορούμε να το φανταστούμε σαν ένα πεδίο δυνάμεων που το ονομάζουμε πεδίο πληθωρισμού.
Πληθωρισμός μην ξεχνάμε στην καθομιλουμένη σημαίνει φούσκωμα η διόγκωση. Αυτή η κατάσταση της ύλης παρουσιάζει την ιδιότητα να είναι αφενός μεν σταθερή, για μικρά χρονικά διαστήματα, αφετέρου δε ασταθής, αν την παρατηρήσουμε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έτσι κάποιες στιγμές δημιουργούνται διαταραχές οι οποίες, με έναν βίαιο τρόπο, δημιουργούν μέσα του φυσαλίδες πραγματικού κενού. Κάθε τέτοια φυσαλίδα στη συνέχεια δημιουργεί και ένα καινούργιο Σύμπαν όπως το δικό μας με διαφορετικές όμως –κατά πάσαν πιθανότητα- ιδιότητες. Το βίαιο αυτό γεγονός που δημιουργεί μια συμπαντική φυσαλίδα είναι αυτό το οποίο κατά κάποιο τρόπο ονομάζουμε «Μεγάλη Έκρηξη».
Με τον τρόπο αυτό μέσα στο ψευδοκενό δημιουργούνται άπειρα σύμπαντα φυσαλίδες. Σιγά σιγά οι διαστελλόμενες φυσαλίδες του πραγματικού κενού γεμίζουν τον χώρο του συμπαντικού ψευδοκενού, δημιουργώντας ένα φαινόμενο που μοιάζει σαν το βράσιμο του νερού. Οι φυσαλίδες, κατά κύματα, εμφανίζονται σε νέες τυχαίες θέσεις στον χώρο. Αρχικά, οι δημιουργούμενες φυσαλίδες ήταν μικρές, ενώ στη συνέχεια, μεγάλωσαν με ταχύτητα που πλησίαζε την ταχύτητα του φωτός. Η διαστολή αυτή συνεχίστηκε μέχρι ότου οι φυσαλίδες γέμισαν όλο τον χώρο. Όπως λοιπόν είναι κατανοητό σύμφωνα με αυτές τις απόψεις το Σύμπαν μας δεν είναι παρά μόνο μια από μια απειρία συμπαντικών συμπάντων φυσαλίδων.
Πεδίο και σωματίδια Higgs
Μέσα σε κάθε συμπαντική φυσαλίδα, όπως πιστεύουμε, αναπτύσσεται ένα πεδίο που το ονομάζουμε πεδίο Higgs, από το όνομα αυτού που το επινόησε. Το πεδίο αυτό είναι το αίτιο της δημιουργίας όλων των φυσικών ιδιοτήτων μέσα σε κάθε σύμπαν φυσαλίδα. Στο δικό μας Σύμπαν το πεδίο Higgs, εκτός των άλλων είναι αυτό που δημιουργεί την ιδιότητα της μάζας.
Όπως είναι λοιπόν κατανοητό τα πεδία Higgs μετατρέπουν την συμπαντική φυσαλίδα σε μια φυσαλίδα πραγματικής, για τις αισθήσεις μας, ύλης. Κάθε πεδίο κουβαλάει μέσα του μια ποσότητα ενέργειας της οποίας φορείς είναι κάποια στοιχειώδη σωμάτια. Όπως θυμόσαστε, για παραδείγμα, οι φορείς της ενέργειας του βαρυτικού πεδίου είναι τα βαρυτόνια και του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου τα φωτόνια. Με την ίδια λογική τα σωμάτια που κουβαλάνε την ενέργεια του πεδίου Higgs ονομάζονται σωμάτια Higgs.
Όπως βέβαια γίνεται κατανοητό τα σωμάτια Higgs ήταν ελεύθερα κατά τις πρώτες στιγμές του σύμπαντος πριν ακόμα από αυτό το οποίο σήμερα ονομάζουμε Μεγάλη Έκρηξη και πολύ πριν δημιουργηθεί ή έννοια της ύλης στο σύμπαν.
Για το λόγο αυτό, επειδή δηλαδή τα σωμάτια αυτά δημιουργήθηκαν πριν την Μεγάλη Έκρηξη, μια περίοδο που για κάποιους βρίσκεται στην δικαιοδοσία του Θεού, ονομάστηκαν «σωμάτια του Θεού».
pemptousia.com
ΠΗΓΗ: Η κλασική Θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης, περιγράφει μόνο τα γεγονότα που ακολούθησαν . thesecretrealtruth
