Στόχος τους να πραγματοποιήσουν γεώτρηση, η οποία να φτάσει για πρώτη φορά στον μανδύα του πλανήτη μας. Σύμφωνα με ειδικούς από το Εθνικό Ωκεανογραφικό Κέντρο του Σαουθάμπτον και το Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ, η διάνοιξη... του τούνελ θα τους οδηγήσει σε τέτοιο βάθος κάτω από τον ωκεάνιο πυθμένα, από το οποίο θα μπορέσουν να πάρουν δείγματα για μελέτη από το ανώτερο τμήμα του στρώματος αυτού.
Η εξόρυξη των πετρωμάτων στη συνέχεια θα βοηθήσει τους ερευνητές να συγκεντρώσουν περισσότερες πληροφορίες για τη δημιουργία της Γης, καθώς θα είναι η πρώτη φορά που θα αναλύσουν ανάλογο υλικό. Το... εγχείρημα αναμένεται να ξεκινήσει το 2018 σε κάποιο σημείο στον πυθμένα του Ειρηνικού Ωκεανού, όπου ο εξωτερικός φλοιός είναι πιο λεπτός, ώστε η διάνοιξη να είναι πιο εύκολη. Τα δείγματα από το ανώτερο στρώμα του μανδύα εκτιμάται ότι θα περιέχουν στοιχεία σχεδόν από το σύνολο των πετρωμάτων που υπάρχουν στον πλανήτη. Έτσι η μελέτη θα προσφέρει στους επιστήμονες ακόμη περισσότερες πληροφορίες για το... παρελθόν της Γης, αλλά και για τα θέματα που αφοράν στη συμπεριφορά των λιθοσφαιρικών πλακών, που ευθύνονται για τη σεισμική δραστηριότητα.
Εις... βάθος
Ανάλογες γεωτρήσεις στον μανδύα, που αποτελεί το 70% του συνολικού όγκου του πλανήτη, είχαν γίνει και παλαιότερα αλλά δεν ευοδώθηκαν. Πρόκειται για το απόρθητο «οχυρό» των γεωλόγων, καθώς η ανεπάρκεια της τεχνολογίας δεν τους επέτρεψε να επιτύχουν τον στόχο τους. Το βασικότερο πρόβλημα που αντιμετώπισαν ήταν το γεγονός ότι τα μηχανήματα του παρελθόντος δεν ήταν αρκετά ανθεκτικά για να αντέξουν τις τεράστιες πιέσεις και τις υψηλές θερμοκρασίες, οι οποίες ξεπερνούν τους 300οC και αυξάνονται όσο κατευθυνόμαστε προς τον πυρήνα.
Ωστόσο, οι ερευνητές ευελπιστούν ότι σε περίπου δύο χρόνια από την έναρξη της γεώτρησης θα έχουν συλλέξει τα πρώτα στοιχεία από τη ζώνη του υπεδάφους που είναι γνωστή ως «Ασυνέχεια Μοχορόβισιτς» ή ζώνη «Μoho». Το στρώμα αυτό βρίσκεται στη βάση του φλοιού της Γης και η μελέτη του είναι πιθανό να αποκαλύψει σημαντικά στοιχεία για τους μηχανισμούς πρόκλησης των σεισμών και για τη συμπεριφορά του μάγματος που προκαλεί την έκρηξη τω νηφαιστείων.
5.495 βαθμούς Κελσίου
Η θερμοκρασία στο κέντρο της Γης, σύμφωνα με παλαιότερους υπολογισμούς επιστημόνων, αγγίζει τους 5.495οC, όση δηλαδή θα έδειχνε και το θερμόμετρο στην επιφάνεια του ήλιου. Όσο ανεβαίνουμε προς την επιφάνεια μειώνεται για να φθάσει τους 4.000 βαθμούς Κελσίου στο κατώτερο σημείο του μανδύα.
Λόγω αυτής της μεγάλης διαφοράς θερμοκρασίας, που δημιουργείται μεταξύ των στρωμάτων, στον μανδύα παρατηρείται μια μεταδοτική κίνηση υλικών, η οποία ευθύνεται για πολλά γεωλογικά φαινόμενα.
Οι παραπάνω πληροφορίες, όμως, για το... εσωτερικό του πλανήτη, προέρχονται κυρίως από έμμεσες ενδείξεις και παρεμφερείς μελέτες, όπως είναι εκείνες που αφορούν στους σεισμούς και στην εκμετάλλευση της γεωθερμίας. Γι’ αυτό και οι ερευνητές με τα νέα στοιχεία που θα συγκεντρώσουν, πιστεύουν ότι θα καταφέρουν να απαντήσουν σε πολλά ερωτήματα, τα οποία προβληματίζουν την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ/real.gr
