Ερευνητές δημιούργησαν μηχανισμό που «έκρυψε» από τα μάτια έναν ολόκληρο... συνδετήρα
ΛΟΝΔΙΝΟ Ενα σημαντικό βήμα στην προσπάθεια ανάπτυξης ενός μηχανισμού που να κρύβει τα αντικείμενα από την κοινή θέα κάνοντάς τα αόρατα έγινε σε εργαστήριο στη Βρετανία. Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί αρκετοί τέτοιοι μηχανισμοί, οι οποίοι στην ουσία αυτό που κάνουν είναι να δημιουργήσουν μια αόρατη «τρύπα» στον χώρο, μέσα στην οποία είναι δυνατόν να κρυφτούν αντικείμενα. Η τρύπα αυτή παραμένει αόρατη επειδή το φως περνάει γύρω της όπως το νερό που κυλάει γύρω από μια πέτρα στο ρυάκι και μετά συνεχίζει κανονικά την πορεία του. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση των λεγόμενων «μετα-υλικών»: πρόκειται για μεταλλικούς δακτυλίους ή σπειρώματα που έχουν χαραχθεί πάνω σε τυπωμένες πλακέτες κυκλωμάτων και μπορούν να δρουν ως «κεραίες» οι οποίες επιδρούν στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία και αλλάζουν την πορεία της.
Ως σήμερα οι μηχανισμοί αυτοί είχαν καταφέρει να κρύψουν μικροσκοπικά αντικείμενα. Ομάδα ερευνητών από Πανεπιστήμια της Βρετανίας και της Δανίας κατά φερε να αναπτύξει έναν διαφορετικό μηχανισμό που έκανε αόρατο έναν ολόκληρο... συνδετήρα. Η εξέλιξη θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική επειδή ο συνδετήρας είναι ένα αντικείμενο αρκετά μεγάλο για να είναι ορατό με γυμνό μάτι.
Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι οι ερευνητές, σε αντίθεση με όλους τους προηγούμενους μηχανισμούς, δεν χρησιμοποίησαν «μετα-υλικά» αλλά φυσικούς κρυστάλλους του ασβεστίτη, ενός διαφανούς ορυκτού που μοιάζει με γυαλί. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η χρήση κρυστάλλων ασβεστίτη θα μπορούσε (θεωρητικώς) να οδηγήσει στην ανάπτυξη ενός μανδύα που θα έκανε αόρατα ακόμη και αυτοκίνητα. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι θα πρέπει να γίνουν περαιτέρω μελέτες με τους κρυστάλλους ασβεστίτη με στόχο τη δημιουργία τεχνητών κρυστάλλων που θα έχουν ιδιότητες «αορατότητας».
tovima.
ΛΟΝΔΙΝΟ Ενα σημαντικό βήμα στην προσπάθεια ανάπτυξης ενός μηχανισμού που να κρύβει τα αντικείμενα από την κοινή θέα κάνοντάς τα αόρατα έγινε σε εργαστήριο στη Βρετανία. Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί αρκετοί τέτοιοι μηχανισμοί, οι οποίοι στην ουσία αυτό που κάνουν είναι να δημιουργήσουν μια αόρατη «τρύπα» στον χώρο, μέσα στην οποία είναι δυνατόν να κρυφτούν αντικείμενα. Η τρύπα αυτή παραμένει αόρατη επειδή το φως περνάει γύρω της όπως το νερό που κυλάει γύρω από μια πέτρα στο ρυάκι και μετά συνεχίζει κανονικά την πορεία του. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση των λεγόμενων «μετα-υλικών»: πρόκειται για μεταλλικούς δακτυλίους ή σπειρώματα που έχουν χαραχθεί πάνω σε τυπωμένες πλακέτες κυκλωμάτων και μπορούν να δρουν ως «κεραίες» οι οποίες επιδρούν στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία και αλλάζουν την πορεία της.
Ως σήμερα οι μηχανισμοί αυτοί είχαν καταφέρει να κρύψουν μικροσκοπικά αντικείμενα. Ομάδα ερευνητών από Πανεπιστήμια της Βρετανίας και της Δανίας κατά φερε να αναπτύξει έναν διαφορετικό μηχανισμό που έκανε αόρατο έναν ολόκληρο... συνδετήρα. Η εξέλιξη θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική επειδή ο συνδετήρας είναι ένα αντικείμενο αρκετά μεγάλο για να είναι ορατό με γυμνό μάτι.
Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι οι ερευνητές, σε αντίθεση με όλους τους προηγούμενους μηχανισμούς, δεν χρησιμοποίησαν «μετα-υλικά» αλλά φυσικούς κρυστάλλους του ασβεστίτη, ενός διαφανούς ορυκτού που μοιάζει με γυαλί. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η χρήση κρυστάλλων ασβεστίτη θα μπορούσε (θεωρητικώς) να οδηγήσει στην ανάπτυξη ενός μανδύα που θα έκανε αόρατα ακόμη και αυτοκίνητα. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι θα πρέπει να γίνουν περαιτέρω μελέτες με τους κρυστάλλους ασβεστίτη με στόχο τη δημιουργία τεχνητών κρυστάλλων που θα έχουν ιδιότητες «αορατότητας».
tovima.
