Δεν μας έφτανε φόβος των καρχαριών, τώρα που μπήκε το καλοκαίρι, θα πρέπει φαίνεται να έχουμε το νου μας και για τους κροκόδειλους του αλμυρού νερού. Τα μεγάλα αυτά ερπετά, που φθάνουν τα πεντέμισι μέτρα σε μήκος, όπως ανακάλυψαν οι επιστήμονες, μπορούν να ταξιδέψουν εκατοντάδες χιλιόμετρα στην ανοικτή θάλασσα, αξιοποιώντας τα επιφανειακά ωκεάνια ρεύματα.
Οι βιολόγοι ανέκαθεν προβληματίζονταν από το γεγονός ότι οι κροκόδειλοι, που γενικά δεν φημίζονται για τις κολυμβητικές ικανότητές τους, είναι τόσο εξαπλωμένοι στη Γη και μάλιστα συναντιούνται ακόμα και στα απομονωμένα νησιά των ωκεανών. Οι κροκόδειλοι συνήθως ζουν στα ποτάμια όπου…..
τη βγάζουν αραχτή στις όχθες την περισσότερη ώρα, καιροφυλακτώντας για τη λεία τους.Όμως σε μερικές ιδιαίτερα περιοχές, όπως ο νοτιοανατολικός Ειρηνικός Ωκεανός, η ανατολική Ινδία, η νότια Κίνα, η βόρεια Αυστραλία κ.α., οι κροκόδειλοι ρίχνονται πότε-πότε στην περιπέτεια των ανοικτών θαλασσών και κατά καιρούς έχουν αναφερθεί περιπτώσεις, όπου παρατηρητές σε σκάφη έχουν δει τα ερπετά να κολυμπάνε βαθιά μέσα στον ωκεανό.
Τώρα, για πρώτη φορά, ερευνητές, υπό τον βρετανό βιολόγο Χάμις Κάμπελ του αυστραλιανού πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ, σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ», ανακάλυψαν την πραγματική διάσταση αυτών των «επικών» ταξιδιών των μεγάλων ερπετών.
Χρησιμοποιώντας δορυφόρους, σόναρ και άλλες μεθόδους για να καταγράψουν επί ένα χρόνο λεπτομερώς τις διαδρομές κροκοδείλων, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα ερπετά εκμεταλλεύονται τα επιφανειακά θαλάσσια ρεύματα για να διανύουν μεγάλες αποστάσεις μέσα στους ωκεανούς, καταφέρνοντας έτσι να «πηδάνε» από νησί σε νησί και να κάνουν μεγάλα μεταναστευτικά ταξίδια.
Ενδεικτικά, ένας κροκόδειλος μήκους 3,6 μέτρων, που παρακολουθούσαν οι ερευνητές, ταξίδεψε περίπου 600 χιλιόμετρα σε 25 μόνο μέρες, κάνοντας το γύρο των ακτών της Αυστραλίας.
Οι κροκόδειλοι φτάνουν στα δέλτα των ποταμών και περιμένουν τα κατάλληλα εποχιακά ρεύματα για να αρχίσουν το ταξίδι τους στη θάλασσα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, έχουν μια εξαιρετική ικανότητα να υπολογίζουν την κατεύθυνση των ρευμάτων και κατά πόσο αυτά θα τους πάνε προς τα εκεί που εκείνοι θέλουν. Ο λόγος για αυτά τα ταξίδια παραμένει άγνωστος και σίγουρα δεν είναι για αναπαραγωγή, όπως συμβαίνει με τις μεταναστεύσεις των θαλασσίων χελωνών.
Τα στοιχεία της έρευνας θα δημοσιευτούν αυτή την εβδομάδα στο περιοδικό οικολογίας των ζώων “Journal of Animal Ecology” της Βρετανικής Οικολογικής Εταιρίας.
enet/ M.A.R.C-review