Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Λέιζερ ... που καμπυλώνεται




2Λέιζερ με "φωτεινές σφαίρες" που μπορεί να καμπυλωθεί μέσω του αέρα, ενδεχομένως κάποια ημέρα να βοηθήσει τους επιστήμονες στον έλεγχο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, υποστηρίζει νέα μελέτη. "Οι σφαίρες δημιουργούνται από εξαιρετικά μικρής διάρκειας, μεγάλης έντασης παλμούς λέιζερ", αναφέρει ο Pavel Polynkin, φυσικός από το University of Arizona και βασικός συγγραφέας της έρευνας. Οι παλμοί είναι είναι τόσο γρήγοροι που η ακτίνα είναι ευρύτερη από το πλάτος της – δημιουργώντας "τηγανίτες φωτός", όπως περιγράφει ο Polynkin. Όμως η χρήση σύνθετων λέιζερ που παράγουν σχέδια κυμάτων αποκαλούμενα "αερώδεις ακτίνες" αναγκάζει το φωτεινότερο μέρος της ακτίνας να κάμπτεται καθώς η "τηγανίτα" φωτός εξαπλώνεται μακριά. "Η υπέρ - φωτεινότητα του λέιζερ μπορεί να αναγκάσει την τηγανίτα να αλλάξει σχήμα καθώς κινείται μέσω του αέρα. Εάν η ένταση υπερβαίνει ένα κατώτατο όριο, κατόπιν η ακτίνα τείνει να αυτοεστιαστεί – η τηγανίτα προσπαθεί αν γίνει μία πολύ κοντή βελόνα", αναφέρει ο Polynkin.

Μέσα σε εκείνη την βελόνα, η ένταση του φωτός μεγαλώνει τόσο πολύ που ο αέρας γύρω του φορτίζεται ηλεκτρικά, δημιουργώντας εν συντομία μια αγώγιμη οδό του πλάσματος. Προηγούμενη έρευνα είχε προτείνει ότι τέτοιες σφαίρες φωτός θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να δημιοργήσουν φως επαγώμενο από τον άνθρωπο, το οποίο έχει επιπτώσεις στον έλεγχο του φωτός γύρω από τις ευαίσθητες δομές όπως τα ψηλά κτίρια και τα αεροπλάνα. "Όταν συνδυάζονται με τις αερώδεις ακτίνες, αυτά τα λέιζερ παραγωγής πλάσματος μπορούν επίσης να δημιουργήσουν σφαίρες σαν βελόνες που κάμπτονται, με ενδεχομένως κι άλλες χρήσεις", αναφέρει ο Polynkin. Οι συντάκτες προειδοποιούν πως η εργασία τους δεν σημαίνει ότι μπορούμε να κατασκευάσουμε πυροβόλα λέιζερ που πυροβολούν στόχους οι οποίοι κρύβονται πίσω από τοίχους. "Αυτή είναι η πρώτη ερώτηση που κάνει ο καθένας. Αλλά η απάντηση είναι, όχι" καταλήγει ο Polynkin. Η κυρτότητα της ακτίνας είναι πολύ μικρή, για οπλικές εφαρμογές.

Αντ' αυτού, οι φωτεινοί παλμοί αφήνουν πίσω από το πλάσμα που κάμπτεται , ίχνη που εκπέμπουν το δικό τους φως, παρέχοντας έναν τρόπο να ελεγχθεί η ατμοσφαιρική ρύπανση στην ανώτερη ατμόσφαιρα χωρίς την ανάγκη για αεροπλάνα ή μετεωρολογικά μπαλόνια. Πυροβολώντας στον ουρανό, αυτά τα φωτεινά ίχνη θα φώτιζαν τις χημικές υπογραφές των ατμοσφαιρικών ρύπων, οι οποίες μπορούν στη συνέχεια να καταγραφούν από απόσταση. "Γενικά, οι κυρτοί παλμοί φωτός είναι μια σημαντική τεχνολογία", αναφέρει ο Jerome Kasparian, φυσικός στο πανεπιστήμιο της Γενεύης, Ελβετία. Και συνεχίζει: "Μέχρι τώρα ήταν δυνατό να καμφθεί μια ακτίνα μέσω της αλληλεπίδρασης με ένα μέσο, όπως ένας φακός. Πρόκειται για την πρώτη φορά που έχουμε ένα λέιζερ που διαδίδεται πραγματικά με μια καμπύλη".

science-news/MARC-review

Όπλο σταματά σφαίρες

4Οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει πώς να σταματήσουν στον αέρα μια σφαίρα, αν και πολύ μικρή. Αμερικάνοι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Τέξας (University of Texas at Austin) έχουν δημιουργήσει ένα ειδικό όπλο (coilgun) που λειτουργεί αντίστροφα, σταματώντας άτομα και μικροσκοπικές σφαίρες στον αέρα. Η έρευνα θα μπορούσε τελικά να βοηθήσει στη μέτρηση ενός από τα πιό αόριστα και πανταχού παρόντα σωματίδια στον κόσμο, τα νετρίνο. Η δημοσίευση έγινε στην επιστημονική επιθεώρηση Physical Review Letters.

Ο καθηγητής φυσικής Mark Raizen, και ένας από τους βασικούς συντελεστές της έρευνας περιγράφει πως η έρευνα για τα όπλα παρακίνησε προς αυτή την κατεύθυνση την ερευνητική του ομάδα. "Δεν συμβαίνει συχνά η τεχνολογία όπλων να οδηγεί στη βασική έρευνα", καταλήγει. Τα όπλα coilguns είναι ένα τυποποιημένο χαρακτηριστικό γνώρισμα της επιστημονικής φαντασίας, αλλά οι προσπάθειες να γίνουν τέτοια όπλα πραγματικότητα σίγουρα θα οδηγηθούν στην επιτυχία. Τα συμβατικά πυροβόλα όπλα χρησιμοποιούν χημικές εκρηκτικές ύλες για να δημιουργήσουν θερμό αέριο, το οποίο ωθεί το μόλυβδο να καταλήξει στον στόχο. Ένα coilgun επιταχύνει ένα μαγνητικό βλήμα, συνήθως σιδήρου, με μια σειρά κουλουριασμένων καλωδίων που δημιουργούν ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο. Δεν υπάρχει κάποια φυσική επαφή μεταξύ του βλήματος και των σπειρών. Μόνο μερικά υλικά στο μέγεθος των πραγματικών σφαιρών είναι μαγνητικά.

"Όταν όμως εξετάζετε μεμονωμένα άτομα, όλα είναι μαγνητικά", λέει ο Raizen. Το coilgun αποτελείται από 64 χειροποίητες μονάδες και τροφοδοτείται από τον πυκνωτή του. Οι ερευνητές παγιδεύουν σωματίδια από τον αέρα, τα αποθηκεύουν σε έναν μικροσκοπικό θάλαμο και τα απελευθερώνουν προς το πυροβόλο όπλο. Όταν ένα σωματίδιο φθάσει στο πυροβόλο όπλο και προσεγγίσει τις σπείρες, το μαγνητικό πεδίο κάθε σπείρας επιβραδύνει σταδιακά το σωματίδιο χωρίς να το αγγίξει. Το coilgun σταματά άτομα και μόρια που ταξιδεύουν με ταχύτητα 500 μέτρα ανά δευτερόλεπτο. "Πρόκειται για μια πολύ απλή λύση στο πώς να σταματήσουμε σχεδόν οποιοδήποτε σωματίδιο", καταλήγει. Ο τελικός στόχος του προγράμματος είναι να ζυγιστούν τα νετρίνο, τα οποία είναι μικροσκοπικά και τρομερά ολισθηρά. Με τη σύλληψη ενός ατόμου τριτίου, τη βαρύτερη μορφή υδρογόνου, οι επιστήμονες ελπίζουν να ζυγίσουν τα νετρίνο που εκλύονται καθώς το άτομο αποσυντίθεται. Οι επιστήμονες δεν μπορούσαν μέχρι τώρα να συλλάβουν το τρίτιο.

science-news/MARC-review

Βακτήρια στα σύννεφα



04Οι κρύσταλλοι πάγου που σχηματίζονται από τα σύννεφα περιέχουν βιολογικό υλικό, συμπεριλαμβανομένων βακτηρίων τα οποία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό των σύννεφων, αναφέρουν αμερικανοί ερευνητές. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιοποιούνται στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Geoscience, καταγράφοντας τα πρώτα άμεσα δεδομένα των αερομεταφερόμενων βακτηρίων στα σύννεφα. Οι επιστήμονες του κλίματος στηρίζονται κυρίως σε υπολογιστικά μοντέλα για να προβλέψουν τις κλιματικές αλλαγές, αλλά μέχρι τώρα ήταν δύσκολο να μετρηθεί άμεσα η σύνθεση των κρυστάλλων πάγου στα σύννεφα, οι οποίοι ουσιαστικά αποτελούν την αρχική πηγή από την οποία σχηματίζονται τα σύννεφα. "Με τη δειγματοληψία σύννεφων σε πραγματικό χρόνο από ένα αεροσκάφος, οι ερευνητές ήταν σε θέση να συλλέξουν πληροφορίες για τα μόρια πάγου στα σύννεφα σε πρωτοφανές επίπεδο λεπτομέρειας", λέει τη Anne-marie Schmoltner του National Science Foundation's Division of Atmospheric Sciences. Και καταλήγει: "Με τον καθορισμό της χημικής σύνθεσης των ίδιων των πυρήνων μεμονωμένων μορίων πάγου, ανακάλυψαν ότι τόσο η ορυκτή σκόνη όσο και τα βιολογικά μακρομόρια παίζουν σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό των σύννεφων".

Για αυτήν την μελέτη, ο καθηγητής Kim Prather του Scripps Institution of Oceanography και του University of California San Diego τοποθέτησαν σε αεροσκάφος ένα φασματόμετρο μάζας. Η ερευνητική ομάδα πραγματοποίησε σειρά πτήσεων στον ουρανό του Ουαϊόμινγκ για να αναλύσει τη χημική σύνθεση των μορίων που σχηματίζουν πάγο μέσα στα σύννεφα. "Το κλειδί στο σχηματισμό των σύννεφων είναι αυτοί οι μικροί πυρήνες, σαν σπόροι που τροφοδοτούν τα σύννεφα. Βασικά προσπαθούμε να κατανοήσουμε τι σχηματίζει τα σύννεφα", λέει ο Δρ. Prather. Με επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας την μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Δρ. Prather, Δρ. Kerri Pratt, διαπίστωσαν ότι η βιολογική ύλη αποτελούσε το 33% και η ορυκτή σκόνη το 50% των συστατικών στους κρυστάλλους πάγου. "Το μεγάλη στοίχημα ήταν να μπορέσουμε να μετρήσουμε τη χημική σύσταση κάθε μορίου, κάθε χρονική στιγμή", λέει η Δρ. Pratt. Κι άλλες ερευνητικές ομάδες έχουν συλλέξει κρυστάλλους πάγου και έχουν αναλύσει το περιεχόμενό τους στο έδαφος, αλλά μέχρι να μεταφέρουν το υλικό στο έδαφος ο πάγος έλιωνε και δεν ήταν σίγουροι τι ακριβώς ανέλυαν.

Και συνεχίζει η Δρ. Pratt: "το κομμάτι πάγου που αναλύσαμε περιείχε σκόνη από την Ασία. Τα συμπεράσματά μας προτείνουν πως τα βιολογικά μακρομόρια μεταφέρονται προς τα πάνω με τη βοήθεια των θυελλών σκόνης και επάγουν το σχηματισμό σύννεφων. Δεν είμαστε να θέση να υποστηρίξουμε για το αν η φυτική ύλη, τα σπόρια μυκήτων και τα βακτήρια που ανιχνεύσαμε ήταν ζωντανά, καθώς το όργανο που χρησιμοποιήσαμε τεμάχιζε τα υλικά σε μικρά κομμάτια προκειμένου να αναλύσει τα συστατικά τους. Ενδεχομένως να ήταν και ζωντανά. Δεν μπορούμε να πούμε στα σίγουρα. Αν κι άλλες ερευνητικές ομάδες έχουν εντοπίσει ζωντανά βακτήρια σε μελέτες σύννεφων".

Μερικοί επιστήμονες υποπτεύονται πως τα σύννεφα λειτουργούν ως μεταφορικά οχήματα για ιούς και βακτήρια, που ταξιδεύουν σε μακρινές αποστάσεις και επιστρέφουν στη γη υπό μορφή βροχής και χιονιού. Η κατανόηση της ακριβούς σύνθεσης των σύννεφων θα βοηθήσει τους επιστήμονες κλίματος να προβλέψουν καλύτερα την αλλαγή κλίματος και μπορεί ακόμη να οδηγήσει σε νέους τρόπους σχηματισμού σύννεφων βροχής, προκειμένου πολλές περιοχές να ανακουφιστούν από την ξηρασία.

science-news/ MARC-review

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Κώδικας Μορς

Βικιπαίδεια

1922 Πίνακας του διεθνή Μορσικού κώδικα (Γραμμάτων και Αριθμών)

Ο Κώδικας Μορς είναι μια μέθοδος για μετάδοση πληροφορίας με παλμούς μικρής και μεγάλης διάρκειας ή σημάδια -τελείες και παύλες. Επινοήθηκε για τη μετάδοση μηνυμάτων μέσω τηλεγράφου στα μέσα του 1830 από τον Σάμιουελ Μόρς.

Αρχικά δημιουργήθηκε για τον ηλεκτρικό τηλέγραφο του Σάμιουελ Μόρς στα μέσα της δεκαετίας του 1830. Επίσης χρησιμοποιήθηκε εκτενώς στην πρώιμη ραδιοεπικοινωνία από τις αρχές του 1890. Η χρήση του προϋποθέτει την ύπαρξη ειδικά εκπαιδευμένου προσωπικού, για το λόγο αυτό η ανάπτυξη πιό σύγχρονων μεθόδων και τεχνολογιών επικοινωνίας συνέβαλε στην κατάργησή του στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Σήμερα χρησιμοποιείται μόνο σε εξειδικευμένες εφαρμογές όπως οι ραδιοφάροι. Επίσης χρησιμοποιείται συστηματικά από τους ραδιοερασιτέχνες. Ο κώδικας Μορς είναι ο μόνος ψηφιακός κώδικας που μπορεί να ληφθεί ακουστικά από ανθρώπους, πράγμα που τον κάνει κατάλληλο για αυτόματη αποστολή σύντομων ψηφιακών μηνυμάτων σε φωνητικά κανάλια.




Τηλέγραφος

Ο ηλεκτρικός τηλέγραφος είναι μια διάταξη με την οποία γραπτά σημεία μεταδίδονται από τον ένα σταθμό στον άλλο με τη βοήθεια του ηλεκτρικού ρεύματος.
Κάθε τηλεγραφικό σύστημα αποτελείται από:
την πηγή της ηλεκτρικής ενέργειας, που είναι ηλεκτρική στήλη, γεννήτρια ή συσσωρευτής,
το μηχάνημα - πομπό για την παραγωγή διακοπτόμενου ηλεκτρικού ρεύματος,
τη γραμμή για τη μεταβίβαση του ρεύματος από τον ένα σταθμό στον άλλο και
το μηχάνημα - δέκτη για τη λήψη των διακοπτόμενων ρευμάτων και τη μετατροπή τους σε γραπτά, ηχητικά ή οπτικά σημεία.
Η πρώτη τηλεγραφική μηχανή εφευρέθηκε από τον Σάμιουελ Μορς το 1838. Ο Μορς σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να διαβιβάσει με δύο σύρματα ηλεκτρικό ρεύμα με διακοπές. Οι διακοπές θα αντιπροσώπευαν τα γράμματα του αλφαβήτου. Έτσι επινόησε ένα αλφάβητο, που αποτελείται από ρεύμα μικρής και μεγάλης διάρκειας (στιγμές και γραμμές ή παύλες). Ο συνδυασμός στιγμών και γραμμών δίνει όλο το αλφάβητο και τους αριθμούς 0 ως 9.
Το σύστημα Μορς τέθηκε σε εφαρμογή. Η πρώτη σπουδαία τηλεγραφική επικοινωνία έγινε μεταξύ Ουάσιγκτον και Βαλτιμόρης στις Η.Π.Α. Αργότερα η ενσύρματη τηλεπικοινωνία τελειοποιήθηκε. Στην αρχή τα σήματα Μορς τα κατέγραφε η συσκευή λήψης πάνω σε ταινία. Κατόπιν χρησιμοποιήθηκαν ηχεία και η λήψη γινόταν κύρια με το αφτί. Σήμερα σχεδόν παντού χρησιμοποιούνται συσκευές που μετατρέπουν αυτόματα τα σήματα Μορς σε αλφάβητο.


Το διάσημο τηλεγράφημα που έστειλε το 1844 ο Σάμιουελ Μορς στον Alfred Vail από την Κάπιτολ της Ουάσιγκτον στη Βαλτιμόρη: "What hath God wrought"
Με την εφεύρεση του ασύρματου, το αλφάβητο Μορς χρησιμοποιήθηκε και στην ασύρματη τηλεπικοινωνία. Έτσι, όλα τα πλοία και όλα τα απομονωμένα από τον κόσμο εργοστάσια ή ακόμη και αεροπλάνα ή αυτοκίνητα μπορούν να επικοινωνούν και να συνεννοούνται με όλο τον κόσμο.
Ο ενσύρματος τηλέγραφος αποτελείται από ένα διακόπτη, από έναν ηλεκτρονόμο, από μια μπαταρία και τις γραμμές σύνδεσης. Μαζί με αυτά υπάρχει και ένας ωρολογιακός μηχανισμός, που ξετυλίγει μια χάρτινη κορδέλα, πάνω στην οποία γίνεται η εγγραφή σημάτων του Μορς που εκπέμπει ο ανταποκριτής. Γράφονται δηλαδή αυτόματα κατά τη λήψη των σημάτων οι στιγμές και οι γραμμές που αποτελούν τα γράμματα των λέξεων.

Τα Κοινά έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Τηλέγραφος
Το πρόβλημα που παρουσιάστηκε με την εφεύρεση του ενσύρματου τηλέγραφου ήταν η σύνδεση με υποβρύχια καλώδια. Έτσι το 1842 έχουμε την πρώτη υποβρύχια σύνδεση μεταξύ Νέας Υόρκης και του Νησιού των Κυβερνητών.
Από τότε η τηλεγραφία αναπτύχθηκε και συνεχώς τελειοποιείται.


Σάμιουελ Μορς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Samuel Finley Breese Morse

Ο Σαμουήλ Μορς (Samuel Finley Breese Morse) ήταν ζωγράφος και φυσικός, ο εφευρέτης του τηλέγραφου και του διεθνούς αλφάβητου που φέρει το όνομά του.

Γεννήθηκε στις 27 Απριλίου του 1791 στο Τσαρλτόουν της Μασαχουσέτης. Ήταν βορειοαμερικανικής καταγωγής. Σπούδασε ζωγραφική και γνώρισε αρκετή επιτυχία ως ζωγράφος ήταν μάλιστα και ένας από τους ιδρυτές της Εθνικής Ακαδημίας Ιχνογραφίας των ΗΠΑ. Εκτός από τη ζωγραφική, πολύ σοβαρά ασχολήθηκε ο Μορς με τη φυσική, όπου αφιέρωνε όλες τις ελεύθερες ώρες του.

Για πολύ διάστημα βασάνιζε το μυαλό του η σκέψη της δημιουργίας ενός μηχανήματος, που θα βοηθούσε στη μετάδοση διάφορων μηνυμάτων σε μεγάλη απόσταση. Τέλος κατάφερε με μεγάλη δυσκολία να κατασκευάσει την πρώτη τηλεγραφική συσκευή, την παρουσίαση της οποίας έκανε το πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης το 1837. Τα αποτελέσματα από τη λειτουργία του πρώτου τηλέγραφου ήταν αρκετά ικανοποιητικά και αυτό ώθησε το αμερικανικό κογκρέσο να χρηματοδοτήσει τις παραπέρα έρευνες του Μορς για την τελειοποίηση της συσκευής.

Η πρώτη τηλεγραφική γραμμή ήταν ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και τη Βαλτιμόρη. Γρήγορα διαδόθηκε το σύστημα αυτό σε όλα τα κράτη. Στην Ελλάδα ο πρώτος τηλέγραφος λειτούργησε στα 1859. Η λειτουργία του τηλέγραφου στηρίζεται πάνω στα ηλεκτρομαγνητικά κύματα.

Για την ευκολότερη χρήση του τηλέγραφου σε διεθνή κλίμακα, ο Μορς εφεύρε και ειδικό αλφάβητο, το γνωστό αλφάβητο Μορς (Κώδικας Μορς). Το αλφάβητο αυτό δεν έχει γράμματα αλλά τελείες και παύλες που συνδυαζόμενα αντιστοιχούν στα γράμματα του αλφαβήτου και στους αριθμούς 0-9. Και οι στιγμές (τελείες) και οι άλλες γραμμές (παύλες) αντιστοιχούν σε ηλεκτρικά κύματα. Η διάρκεια της στιγμής παίρνεται σαν μονάδα. Χρονικά, η στιγμή (τελεία) αντιστοιχεί στο 1/6 του δευτερολέπτου. Η γραμμή έχει διάρκεια τρεις φορές μεγαλύτερη (δηλαδή μισό δευτερόλεπτο). Η απόσταση μεταξύ των λέξεων είναι ίση με επτά στιγμές. Η απόσταση μεταξύ των γραμμάτων είναι ίση με τρεις στιγμές, η απόσταση μεταξύ των ίδιων γραμμάτων είναι ίση με μια στιγμή. Με τον οπτικό τηλέγραφο μπορούμε να δούμε το σήματα Μορς, που μεταδίδονται με ηχητικά μέσα.


Ο Μορς απεβίωσε στις 2 Απριλίου του 1872.


MARC-review



Τηλεπικοινωνίες

Βικιπαίδεια

Antenna 01.JPG

Με τον γενικό όρο τηλεπικοινωνίες, (telecommunications), χαρακτηρίζεται η κάθε μορφής ενσύρματη ή ασύρματη, ηλεκτρομαγνητική, ηλεκτρική, κ.λπ., ακουστική και οπτική επικοινωνία που πραγματοποιείται ανεξαρτήτως του μήκους απόστασης.

Στους σύγχρονους καιρούς, αυτή η διαδικασία σχεδόν πάντα περιλαμβάνει την αποστολή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων ήηλεκτρικών σημάτων από κατάλληλες ηλεκτρονικές συσκευές, όπως το τηλέφωνο ή ο ασύρματος, αλλά παλαιότερα περιελάμβανε τη χρήση ακουστικών σημάτων, όπως τυμπάνων, ή οπτικών, όπως ο σηματοφόρος καπνός ή η λάμψη τηςφωτιάς.

Ιστορία των Τηλεπικοινωνιών


Etais FH ADSL 01.JPG

Οι πρώτες μορφές τηλεπικοινωνιών πραγματοποιούνταν με την χρήση φωτιάς. Ο Όμηρος αναφέρει πως οι Αχαιοί, χρησιμοποίησαν τις φρυκτωρίες, δηλαδη μεγάλες φωτιές στις κορυφές βουνών, για να αναγγείλουν την πτώση της Τροίας στιςΜυκήνες. Η χρήση της φωτιάς ως μέσο τηλεπικοινωνίας συνεχίστηκε μέχρι τον 19ο αιώνα. Κατά τον δέκατο ένατο αιώνα στην Γαλλία του Ναπολέοντα εφαρμόστηκε ο οπτικός τηλέγραφος, ένα σύστημα μετάδοσης πληροφορίας που χρησιμοποιούσε ειδικά εμφανή σύμβολα στις κορυφές υψηλών πύργων. Με ένα πυκνό δίκτυο τέτοιων πύργων μπορούσε να μεταφερθεί σημαντικός αριθμός πληροφορίας σε μεγάλες αποστάσεις, γρήγορα.

Η σημαντική εξέλιξη στις τηλεπικοινωνίες σημειώθηκε με την εμφάνιση του ηλεκτρισμού. Η πρώτη εφαρμογή του ηλεκτρισμού στις τηλεπικοινωνίες ήταν ο τηλέγραφος, εφεύρεση του Αμερικανού εφευρέτη Σάμιουελ Μορς. Ο τηλέγραφος εφευρέθηκε το1837 και αποτέλεσε το μεγάλο άλμα στην ιστορία των επικοινωνιών. Στην πορεία βελτιώθηκε ώστε να μπορεί να λειτουργεί και αμφίδρομα. Το 1876 στην έκθεση της Φιλαδέλφειας ο Γκράχαμ Μπελ παρουσίασε το τηλέφωνο που αποτέλεσε το επόμενο μεγάλο άλμα στην εξέλιξη των τηλεπικοινωνιών. Ακολούθησε η ανακάλυψη της ασύρματης επικοινωνίας από τον Γουλιέλμο Μαρκόνι το 1897 και ακολούθησαν στην συνέχεια οι εφευρέσεις του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης που διεύρυναν την μορφή της επικοινωνίας.

Κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα εξελίχθηκε ραγδαία η ηλεκτρονική τεχνολογία με αποτέλεσμα να βελτιωθούν εντυπωσιακά όλες οι προγενέστερες μορφές τηλεπικοινωνίας. Παράλληλα αναπτύχθηκαν ραγδαία οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές οι οποίοι οδήγησαν στην δημιουργία του διαδικτύου, που είχε ραγδαία εξάπλωση μετά την δεκαετία του 1990. Την ίδια δεκαετία άρχισαν να αναπτύσσονται με ταχύτατο ρυθμό οι δορυφορικές επικοινωνίες και η κινητή τηλεφωνία. Σημαντική εξέλιξη στις τηλεπικοινωνίες υπήρξε και η εφαρμογή των οπτικών ινών από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, με μεγαλύτερη εξάπλωση στις αρχές της επόμενης δεκαετίας.


Τηλεπικοινωνιακές συσκευές

Σήμερα οι τηλεπικοινωνίες είναι εξαιρετικά διαδεδομένες και οι συσκευές που υποβοηθούν τη διαδικασία, όπως και το τηλέφωνο, το ραδιοτηλέφωνο, ο ασύρματος, τοτηλέτυπο, το τηλεομοιοτυπικό, γνωστότερο ως φαξ, αλλά και το ραδιόφωνο η τηλεόραση κ.λπ. και ποιό σύγχρονα το διαδίκτυο, είναι πολύ κοινές στα περισσότερα μέρη του πλανήτη. Υπάρχει επίσης μια απέραντη σειρά δικτύων που δια συνδέουν αυτές τις συσκευές, όπως τα δίκτυα υπολογιστών, τα δημόσια τηλεφωνικά δίκτυα, τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, καθώς και τα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά δίκτυα. Τα δίκτυα αυτά σχηματίζονται από τηλεπικοινωνιακά κανάλια, φυσικές διόδους οι οποίες επιτρέπουν σε σήματα κωδικοποιημένα μέσω μίας συγκεκριμένης φυσικής ποσότητας να μεταδοθούν κατά μήκος τους, και κόμβους, ή σταθμούς, στα άκρα αυτών των καναλιών, δηλαδή τηλεπικοινωνιακές συσκευές όπως αυτές που προαναφέρθηκαν.

Τα συστήματα τηλεπικοινωνιών σχεδιάζονται εν γένει από τους μηχανικούς τηλεπικοινωνιών. Οι πρώτοι εφευρέτες στον τομέα ήταν ο Ελίσα Γκρέι (Elisha Gray), οΝικόλα Τέσλα, ο Γουλιέλμο Μαρκόνι και ο Τζον Μπερντ (John Logie Baird). Τα τηλεπικοινωνιακά τους συστήματα ήταν αναλογικά αλλά κατά τις τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα επικράτησαν καθολικά τα ψηφιακά συστήματα, καταγόμενα από τα δίκτυα υπολογιστών. Έτσι οι περισσότερες τηλεπικοινωνιακές συσκευές σήμερα ουσιαστικώς είναι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, ακόμα και αν δεν έχουν την εμφάνιση ενός τυπικού μικροϋπολογιστή γενικής χρήσης.

Από τη δεκαετία του 1970 κι έπειτα η οπτική ίνα έχει βελτιώσει ριζικά το εύρος ζώνης που είναι διαθέσιμο για τη διηπειρωτική επικοινωνία, γεγονός που βοηθά στην ταχύτερη μεταφορά δεδομένων και την παροχή πλουσιότερων υπηρεσιών. Η ψηφιακή τηλεόραση έχει εξαλείψει τα προβλήματα όπως το «χιόνι» στην εικόνα και τα παράσιτα, προσφέροντας παράλληλα υψηλή ποιότητα σήματος. Οι τηλεπικοινωνίες παραμένουν ένας σημαντικός τομέας της παγκόσμιας οικονομίας και το εισόδημα της βιομηχανίας τηλεπικοινωνιών είναι 3% του Ακαθάριστου Παγκόσμιου Προϊόντος.



MARC-review

Διασπορά φάσματος


Βικιπαίδεια,

Τεχνικές Διαμόρφωσης
Αναλογικές διαμορφώσεις
AM · SSB · QAM · FM · PM · SM
Ψηφιακές διαμορφώσεις
FSK · ASK · OOK · PSK · QAM
MSK · CPM · PPM · TCM · OFDM
Διασπορά φάσματος
CSS · DSSS · FHSS · THSS

Οι μέθοδοι διασποράς φάσματος (Spread Spectrum, εναλλακτικά εξάπλωσης ή διεύρυνσης φάσματος) αποτελούν τρόπους με τους οποίους η ενέργεια ενός σήματος που καταλαμβάνει κάποιο σχετικά περιορισμένο φάσμα συχνοτήτων, κατανέμεται εσκεμμένα σε πολύ μεγαλύτερο φασματικό εύρος με σκοπό την αύξηση της ασφάλειας των τηλεπικοινωνιών, την αποφυγή υποκλοπών και τη μεγαλύτερη αντοχή στα παράσιτα και τις παρεμβολές. Οι σπουδαιότερες μέθοδοι διασποράς φάσματος είναι οι ακόλουθες:

  • Direct Sequence: Διασπορά φάσματος με άμεση ακολουθία (DSSS)
  • Frequency Hopping: Διασπορά φάσματος με εναλλαγή συχνοτήτων (FHSS)

MARC-review
Κλικ για να δείτε το πλήρες μέγεθος
Ολυμπιακό Στάδιο - Αθήνα 2004 (20-03-2004)
Ο χώρος του Ολυμπιακού σταδίου περίπου 5 μήνες πριν τους αγώνες...

Skype: Η μεγαλύτερη υπηρεσία διεθνούς τηλεφωνίας στον πλανήτη

Πρώτη καταχώρηση: Σάββατο, 30 Ιανουαρίου 2010, 10:28

Όταν πριν από περίπου 14 χρόνια εμφανίστηκε η δυνατότητα μεταφοράς φωνής μέσω του Διαδικτύου μεταξύ δύο χρηστών όπερ και η εμφάνιση της «Ιντερνετικής τηλεφωνίας» (αν και τότε ακόμα δεν χαρακτηρίζονταν έτσι), όλοι οι χρήστες ενθουσιαστήκαμε…μερικώς όμως. Βλέπετε τότε (και δει στην Ελλάδα) οι γραμμές που προσφέρονταν για πρόσβαση στο Διαδίκτυο ήταν εντελώς για τα κλάματα: για μια φωτογραφία του 1MB χρειαζόμασταν για να την κατεβάσουμε στον υπολογιστή -στην καλύτερη περίπτωση- πεντέμισι λεπτά της ώρας, οπότε το γεγονός ότι μπορούσαμε να μιλάμε φωνητικά ήταν ενδιαφέρον αλλά όχι και τόσο καθώς «καταλάμβανε» όλο το φάσμα της γραμμής. Αντίστοιχα όταν εκδόθηκε η εφαρμογή Skype το 2003, που για πρώτη φορά ένα πρόγραμμα αντιμετώπιζε την Ιντερνετική τηλεφωνία με σοβαρή υποστήριξη, το ενδιαφέρον εκτοξεύθηκε, καθώς η τεχνολογία DSL ήταν ήδη διαθέσιμη στο εξωτερικό ενώ ήταν θέμα χρόνου να έρθει και στη χώρα μας.

Που να φανταζόμασταν όμως, μερικά χρόνια μετά φτάνοντας στο σήμερα, ότι το Skype τελικά θα είναι η Νο1 υπηρεσία διεθνούς τηλεφωνίας στον πλανήτη, αφήνοντας όλες τις άλλες έτη φωτός πίσω. Βλέπετε στο Skype, όταν γίνονται κλήσεις (φωνής ή / και βίντεο) μεταξύ χρηστών της εφαρμογής δεν υπάρχει απολύτως καμία χρέωση (για όλες τις άλλες κλήσεις, η χρέωση είναι εξαιρετικά χαμηλή). Βάλτε υπόψη σας και το γεγονός ότι πολύς κόσμος πλέον διαθέτει φορητούς και μη υπολογιστές, όπως και σύγχρονα κινητά τηλέφωνα (για τα οποία διατίθεται το Skype) και δεν είναι περίεργο που αυτή τη στιγμή το Skype, ούτε λίγο ούτε πολύ έχει περί τα 520 εκατομμύρια χρήστες! Να ‘σαι καλά Skype για την εξέλιξη στις τηλεπικοινωνίες και εις ανώτερα!

zougla/MARC-review

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

Κινούμενος Ουρανοξύστης στη Νέα Υόρκη;


ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Θα σας άρεσε να βλέπατε ένα κτίριο να περιστρέφεται από μόνο του, παίρνοντας διαφορετικά σχήματα, νυχθημερόν στον ορίζοντα τηςΝέας Υόρκης; Θέλετε να κατοικήσετε σε ένα διαμέρισμα με θέα που περιστρέφεται κατά 360 μοίρες; Προς το παρόν, ίσως είναι λίγο δύσκολο να συμφωνήσουμε στο οικονομικό κομμάτι για έναν πύργο σαν κι αυτόν ή για έναν νέο ουρανοξύστη στο Μανχάταν. Ωστόσο, ο αρχιτέκτονας David Fisher ψάχνει να βρει την κατάλληλη τοποθεσία για να χτίσει ένα κτίριο σαν κι αυτό κάποια στιγμή.

Ήδη έχει σχεδιάσει μία οικοδομή παρόμοια στο Ντουμπάι με την ονομασία "Dynamic Tower", που της χρεώνεται ο τίτλος του "1ου παγκόσμιου κτιρίου σε κίνηση". Ο Dr. Fisher, ένας αρχιτέκτονας με έδρα την Φλωρεντία, μου εμπιστεύτηκε πως η ριζοσπαστική ιδέα του Ντουμπάιθα ολοκληρωθεί εντός μερικών εβδομάδων ενώ τα χρηματοπιστωτικά προβλήματα στην διεθνή αγορά δεν επηρέασαν το έργο.

Ο πύργος παράγει ηλεκτρική ενέργεια αρκετή για να καλύψει τόσο τις δικές του ανάγκες όσο και των διπλανών κτιρίων του. Πηγή της ηλεκτρικής ενέργειας θα αποτελέσουν οι ανεμογεννήτριες που τοποθετούνται οριζοντίως ανά 80 ορόφους και οι ηλιακές φωτοβολταϊκές κυψέλες της στέγης κάθε ορόφου. Όπως θα μετακινείται κάθε όροφος ξεχωριστά, περίπου το 20% της στέγης του θα είναι εκτεθειμένο στην ηλιακή ακτινοβολία οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.



Ο Dr Fisher που ετοιμάζεται να χτίσει έναν από αυτούς τους πύργους και στην Μόσχα, επέστρεψε στη Νέα Υόρκη αυτήν την εβδομάδα ώστε να συζητήσει τα σχέδιά του για τον τοπικό πύργο. Που θα χτιστεί; «Προς το παρόν, κοιτάμε κάποιες τοποθεσίες», μου εκμυστηρεύτηκε. «Το μέρος που θα χτιστεί θα πρέπει να διαθέτει ελκυστική θέα όπως και αρκετό ελεύθερο χώρο ώστε οι άνθρωποι να στέκονται και να κοιτούν το κτίριο ν’ αλλάζει σχήμα».

Έχετε να προτείνετε κάτι στον Dr Fisher; Μπορείτε να κάνετε κάποια πρόβλεψη για το πόσο καλά θα δουλεύουν οι ανεμογεννήτριες ή τα φωτοβολταϊκά; Τέλος, θα πληρώνατε ένα γενναίο ποσό για να κατοικήσετε σε ένα δωμάτιο που θα είχε κινούμενη θέα;

Πηγή: John Tierney, 29/10/08, tierneylab.blogs.nytimes.com

MARC-revew