Βικιπαίδεια
Με τον γενικό όρο τηλεπικοινωνίες, (telecommunications), χαρακτηρίζεται η κάθε μορφής ενσύρματη ή ασύρματη, ηλεκτρομαγνητική, ηλεκτρική, κ.λπ., ακουστική και οπτική επικοινωνία που πραγματοποιείται ανεξαρτήτως του μήκους απόστασης.
Στους σύγχρονους καιρούς, αυτή η διαδικασία σχεδόν πάντα περιλαμβάνει την αποστολή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων ήηλεκτρικών σημάτων από κατάλληλες ηλεκτρονικές συσκευές, όπως το τηλέφωνο ή ο ασύρματος, αλλά παλαιότερα περιελάμβανε τη χρήση ακουστικών σημάτων, όπως τυμπάνων, ή οπτικών, όπως ο σηματοφόρος καπνός ή η λάμψη τηςφωτιάς.
Ιστορία των Τηλεπικοινωνιών
Οι πρώτες μορφές τηλεπικοινωνιών πραγματοποιούνταν με την χρήση φωτιάς. Ο Όμηρος αναφέρει πως οι Αχαιοί, χρησιμοποίησαν τις φρυκτωρίες, δηλαδη μεγάλες φωτιές στις κορυφές βουνών, για να αναγγείλουν την πτώση της Τροίας στιςΜυκήνες. Η χρήση της φωτιάς ως μέσο τηλεπικοινωνίας συνεχίστηκε μέχρι τον 19ο αιώνα. Κατά τον δέκατο ένατο αιώνα στην Γαλλία του Ναπολέοντα εφαρμόστηκε ο οπτικός τηλέγραφος, ένα σύστημα μετάδοσης πληροφορίας που χρησιμοποιούσε ειδικά εμφανή σύμβολα στις κορυφές υψηλών πύργων. Με ένα πυκνό δίκτυο τέτοιων πύργων μπορούσε να μεταφερθεί σημαντικός αριθμός πληροφορίας σε μεγάλες αποστάσεις, γρήγορα.
Η σημαντική εξέλιξη στις τηλεπικοινωνίες σημειώθηκε με την εμφάνιση του ηλεκτρισμού. Η πρώτη εφαρμογή του ηλεκτρισμού στις τηλεπικοινωνίες ήταν ο τηλέγραφος, εφεύρεση του Αμερικανού εφευρέτη Σάμιουελ Μορς. Ο τηλέγραφος εφευρέθηκε το1837 και αποτέλεσε το μεγάλο άλμα στην ιστορία των επικοινωνιών. Στην πορεία βελτιώθηκε ώστε να μπορεί να λειτουργεί και αμφίδρομα. Το 1876 στην έκθεση της Φιλαδέλφειας ο Γκράχαμ Μπελ παρουσίασε το τηλέφωνο που αποτέλεσε το επόμενο μεγάλο άλμα στην εξέλιξη των τηλεπικοινωνιών. Ακολούθησε η ανακάλυψη της ασύρματης επικοινωνίας από τον Γουλιέλμο Μαρκόνι το 1897 και ακολούθησαν στην συνέχεια οι εφευρέσεις του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης που διεύρυναν την μορφή της επικοινωνίας.
Κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα εξελίχθηκε ραγδαία η ηλεκτρονική τεχνολογία με αποτέλεσμα να βελτιωθούν εντυπωσιακά όλες οι προγενέστερες μορφές τηλεπικοινωνίας. Παράλληλα αναπτύχθηκαν ραγδαία οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές οι οποίοι οδήγησαν στην δημιουργία του διαδικτύου, που είχε ραγδαία εξάπλωση μετά την δεκαετία του 1990. Την ίδια δεκαετία άρχισαν να αναπτύσσονται με ταχύτατο ρυθμό οι δορυφορικές επικοινωνίες και η κινητή τηλεφωνία. Σημαντική εξέλιξη στις τηλεπικοινωνίες υπήρξε και η εφαρμογή των οπτικών ινών από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, με μεγαλύτερη εξάπλωση στις αρχές της επόμενης δεκαετίας.
Τηλεπικοινωνιακές συσκευές
Σήμερα οι τηλεπικοινωνίες είναι εξαιρετικά διαδεδομένες και οι συσκευές που υποβοηθούν τη διαδικασία, όπως και το τηλέφωνο, το ραδιοτηλέφωνο, ο ασύρματος, τοτηλέτυπο, το τηλεομοιοτυπικό, γνωστότερο ως φαξ, αλλά και το ραδιόφωνο η τηλεόραση κ.λπ. και ποιό σύγχρονα το διαδίκτυο, είναι πολύ κοινές στα περισσότερα μέρη του πλανήτη. Υπάρχει επίσης μια απέραντη σειρά δικτύων που δια συνδέουν αυτές τις συσκευές, όπως τα δίκτυα υπολογιστών, τα δημόσια τηλεφωνικά δίκτυα, τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, καθώς και τα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά δίκτυα. Τα δίκτυα αυτά σχηματίζονται από τηλεπικοινωνιακά κανάλια, φυσικές διόδους οι οποίες επιτρέπουν σε σήματα κωδικοποιημένα μέσω μίας συγκεκριμένης φυσικής ποσότητας να μεταδοθούν κατά μήκος τους, και κόμβους, ή σταθμούς, στα άκρα αυτών των καναλιών, δηλαδή τηλεπικοινωνιακές συσκευές όπως αυτές που προαναφέρθηκαν.
Τα συστήματα τηλεπικοινωνιών σχεδιάζονται εν γένει από τους μηχανικούς τηλεπικοινωνιών. Οι πρώτοι εφευρέτες στον τομέα ήταν ο Ελίσα Γκρέι (Elisha Gray), οΝικόλα Τέσλα, ο Γουλιέλμο Μαρκόνι και ο Τζον Μπερντ (John Logie Baird). Τα τηλεπικοινωνιακά τους συστήματα ήταν αναλογικά αλλά κατά τις τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα επικράτησαν καθολικά τα ψηφιακά συστήματα, καταγόμενα από τα δίκτυα υπολογιστών. Έτσι οι περισσότερες τηλεπικοινωνιακές συσκευές σήμερα ουσιαστικώς είναι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, ακόμα και αν δεν έχουν την εμφάνιση ενός τυπικού μικροϋπολογιστή γενικής χρήσης.
Από τη δεκαετία του 1970 κι έπειτα η οπτική ίνα έχει βελτιώσει ριζικά το εύρος ζώνης που είναι διαθέσιμο για τη διηπειρωτική επικοινωνία, γεγονός που βοηθά στην ταχύτερη μεταφορά δεδομένων και την παροχή πλουσιότερων υπηρεσιών. Η ψηφιακή τηλεόραση έχει εξαλείψει τα προβλήματα όπως το «χιόνι» στην εικόνα και τα παράσιτα, προσφέροντας παράλληλα υψηλή ποιότητα σήματος. Οι τηλεπικοινωνίες παραμένουν ένας σημαντικός τομέας της παγκόσμιας οικονομίας και το εισόδημα της βιομηχανίας τηλεπικοινωνιών είναι 3% του Ακαθάριστου Παγκόσμιου Προϊόντος.
MARC-review
